Terug naar Saigon

Daar was ik weer :-)

De allerlaatste dag is nu echt aangebroken.

Vanavond om 21:30 uur vliegen we naar huis.

Maar als je dan denkt dat dit een nutteloze dag is heb je het mis.

Want vanmorgen vertrekken we eerst om 6:00 uur naar de drijvende markt van Cai Rang, ook weer op de Mekong Rivier. Eerst een stukje met de bus en dan over op een boot.

We varen langs een groot aantal als schroot uitziende houten schepen waar vanaf handel gedreven wordt in allerhande zaken, voornamelijk fruit en groeten is mijn indruk.

Ongelooflijk hoe die boten eruitzien, geen likje verf en ze zien eruit of ze ieder moment zullen zinken of uit elkaar zullen vallen. Maar schijn bedriegt denk ik. Ik vermoed dat deze boten zo verveloos zijn omdat ze van tropisch hardhout zijn en dus niet zullen verrotten, dus waarom zou je ze dan schilderen?

Wie het beter weet mag het zeggen.

Al met al viel ons dit tochtje toch een beetje tegen, in Thailand iets in naam soortgelijks gedaan en dat was een stuk leuker en mooier.

Na terugkomst om 8:30 uur in het hotel eerst nog ontbijten want dat hadden we nog niet kunnen doen.

Hierna voor de laatste keer naar onze mooie kamer om de koffers te pakken voor de grote reis.

Omdat we nog 2 uur tijd hebben nog maar even terug in bed gekropen om te proberen wat in het voren te slapen, wat uiteraard niet lukt.

Dus dan maar een douche genomen en erger, de lange broek alvast aan.

De eerste keer deze vakantie, En Berrie weet nu niet waar ik het over heb :-)

Dan om 12:00 uur weer de bus in voor een rit van 3 uur terug naar Saigon.

Een aantal mensen die geld over en dus te veel hiervan hebben, :-) maken nog een Cyclotoer van een uur. Alie en ik gaan daarom niet mee en omdat we deze ongelooflijk hectische stad wel gezien denken te hebben, zeker als je een lange broek draagt :-)

Dan gaan we om 17:00 uur voor de laatste keer gezamenlijk eten om direct daarna naar het vliegveld te worden gebracht, voor ons vlucht naar huis via Istanboel.

We hopen dan rond 10:00 uur in Amsterdam te zijn.

Mochten er mensen onder jullie zijn die overwegen ons te komen verwelkomen met spandoeken, toeters en bloemen, doe maar niet, Berrie houdt daar niet zo van :-)

Bedankt allemaal voor jullie leuke reacties en hopelijk tot een volgende keer.

Ohja, Samantha en Jean-Paul nog 2 fijne dagen gewenst, en als je nog zo‘n, volgens jullie overheerlijke Hamburger neemt die ik helaas gemist heb. denk dan aan mij :-)

Can Tho/ Mekong Delta

Vandaag de allerlaatste echte volledige vakantiedag.

We vertrekken daarvoor toch weer van Saigon naar Can Tho in de Mekong Delta.

Een rit van zo’n 170 km.

In de waterstad Cai Be stappen we van de bus over op de boot. We varen een paar uur over de rivier de Mekong waarbij het dagelijkse leven zich langs de oevers afspeelt. We zien woningen op palen in het water en talloze bootjes voorbij schieten, volgeladen met allerlei koopwaar en toeristen.

Ergens halverwege is er de mogelijkheid om tegen betaling over te stappen op een smalle redelijk onstabiele houten kano compleet met roeivrouw. Alie heeft sinds een slechte ervaring op de Grand River in Ontario Canada een kano fobie dus die blijft op de grote boot samen met nog een stelletje angsthazen :-)

Berrie en ikzelf stappen uiteraard onbevreesd in dit avontuur.

We krijgen beiden zo’n mooie Vietnamese bamboe hoed op met een prachtige roze kinband, vooral Berrie is hier heel blij mee.

De dame roeit ons door een zijrivier van de Mekong we zien Mangroven, huisjes, rotzooi, bomen etc. Het is bloedheet want in tegenstelling tot de grote boot staat hier geen zuchtje wind.

Na een klein uurtje zitten op een keihard bankje vind ik het ook wel mooi geweest. Gelukkig zien we onze cruiseboot die ook is voorzien van houten banken een geen comfort al liggen.

We stappen ondanks onze zeer bejaarde leeftijd soepeltjes over en dus wederom zonder een nat pak te halen.

Hierna varen we weer, naar schatting een uur en 5 seconden, dit laatste volgens Dan onze lokale gids, naar een restaurant aam het water met een speciaal verrassingsgerecht.

In Azië wordt ik meestal al zenuwachtig als de combinatie eten en verrassing wordt gehanteerd.

Als eerste krijgen we een soort pannenkoek van kippenei gevuld met vlees, bloemetjes en garnalen.

Nadat ik de 2 garnalen direct heb weg geschonken aan een tafelgenoot, bleek dit gebakken ei best wel te smaken. Echter Alie en een andere dame kregen hetzelfde product maar iets later bereid, wellicht door een andere kokkin, want die vonden het niet te vr.ten.

Ik dus die van Alie ff geproefd en inderdaad er bleek een ander recept te zijn gebruikt :-)

Daarna kregen we soep, met een stuk of wat toefjes Koriander erin. Gevolge was dat 75% van onze tafel de soep liet voor wat hij was.

Hierna werd er een opgezette dooie vis op tafel gezet. De graten staken er aan alle kanten uit.

Tot er een dame kwam die het dooie beest begon te ontleden aan tafel. Toen werd het duidelijk dat het de bedoeling was om deze op te eten. Echter werd het visvlees eerst in eetbaar papier gerold en het was de bedoeling dit compleet te verorberen.

Aangezien verorberen bij mij synoniem is voor lekker eten, ging dit voor mij niet op.

De volgende gang bestond uit witte rijst met stukjes rundvlees, ook hier werd ik niet enthousiast van. Vermoedelijk kwam dit van een waterbuffel die zo’n jaartje of dertig in een rijstveld had gestaan. Er was nl niet doorheen te komen zo taai. Berrie, die aan een andere tafel zat, was echter vol lof over de malsheid van het vlees. Dat kwam waarschijnlijk van het veel jongere achterneefje van die buffel :-)

Ik had daarom mijn hoop gevestigd op het gebruikelijke fruitdessert.

Wellicht zou er meloen, drakenfruit en mijn favoriete bananen worden geserveerd.

Helaas ook hier weer een zepert, we kregen iets ondenifieerbaars geel spul wat behoorlijk zuur was, en iets wat leek op een peer, maar er niet naar smaakte maar wel te eten was.

Met een onvoldaan gevoel weer op de boot gestapt, in de hoop bij onze volgende stop een zak chips te kunnen scoren :-(

Hierna weer op de boot naar een kokosnoten verwerkingsbedrijf.

Hier werden allerlei zoete snoeperijen gefabriceerd van kokos, mais, rijst en nog meer zaken.

Ook hadden zie hier een 3 tal levende Pythons in kooien liggen.

Maar ook maakten ze er hier een sterke drank van, slangenwijn dus, er stond dan ook een grote fles met vloeistof met daarin dooie slangen. We werden uitgenodigd deze drank te proberen en te proeven. Ik heb hiervoor HATELIJK bedankt.:-)

Dan worden we na weer een stuk varen, waarbij we ons reddingsvest als stoelkussen gebruiken omdat uren lang op houten stoeltjes en bankjes niet meer is vol te houden als je geen vet meer op je billen hebt, met de bus naar ons prachtige 5 sterren hotel gebracht.

Hier nog een uurtje zwemmen met een biertje erbij en dan om 19:00 met de hele club naar de stad voor een diner, waarbij we onze chauffeur, de busboy en de lokale gids bedanken en een fooi overhandigen. Ook Jennifer onze prima Nederlands reis begeleidster wordt bedankt met een envelop met inhoud. Het eten was overigens voortreffelijk.

Dan naar onze kamer om in te checken voor de vliegreis voor morgen, conclusie het is net zo’n drama als op de heenreis. Turkish Airlines ga aub jullie online incheck software aanpassen. Wat een verschrikking is dat, en ik mag toch wel zeggen dat ik een ervaren reiziger ben, dus daar ligt het niet aan.

Zo dit was mijn laatste verslag vanuit Vietnam, morgen vroeg gaan we om 6:00 uur eerst nog de drijvende markt bezoeken, daarna terug naar ons hotel om te ontbijten.

Dan omkleden, koffers pakken en met de bus terug naar Saigon. 2 mensen van de groep reizen door voor een 2 daagse verlenging. De rest nog een keer gezamenlijk eten en dan rond 18:00 uur naar het vliegveld. Het was een topreis we hebben genoten van alles en we hadden een gezellige groep mensen zonder problemen.

De laatste foto’s volgen later, heb ik geen tijd meer voor vandaag.

Saigon-Chu Chi- Saigon

Vandaag weer een dag in het teken van de Vietnamoorlog. Een rit van zo’n 200 km

Eerst gaan we de Chu Chi tunnels bezoeken. Dit tunnelnetwerk van de Vietcong is meer dan tweehonderd kilometer lang en behuisde zelfs scholen en ziekenhuizen. Ze hebben deze helemaal met de hand gegraven en de grond rieten mandje voor rieten mandje naar buiten gedragen en in de Ho Chi Minh rivier gestort of in de ontstane bomkraters. We ervaren zelf hoe de Vietnamezen in de Cu Chi tunnels leefden en kruipen ook stukjes door sommige van de smalle ondergrondse gangetjes. De mensen hebben hier zo’n 10 jaar ondergronds geleefd en de Amerikanen konden hen hieruit niet verjagen, er waren allerlei vernuftige veiligheid systemen door de Vietnamezen ingebouwd. Ook waren er diverse dodelijke valstrikken en valkuilen in het oerwoud gebouwd. Als Amerikaans soldaat moet dit een angstige en traumatische ervaring geweest zijn om plots je maatje in de grond te zien verdwijnen en dan te moeten constateren dat hij gespietst op een stel bamboe stokken onderin een kuil ligt. En dat is nog maar één voorbeeld van de gruwelijke maar vernuftige boobytraps.

Dan verder naar de Cao Dai tempel in Trang Bang, hier bezoeken we een voor mij ondefinieerbare dienst van in wit geklede mensen die tantra’s opdreunden met en af en toe een gongslag er tussendoor. Ze hadden we allemaal behoorlijk vieze zwarte voeten viel mij op :-)

Hierna gaan we lunchen, deze bestond vandaag slechts uit een grote kom noedelsoep.

Smaakte wel maar miste toch ook wel een bijgerecht zoals daar bijvoorbeeld zou kunnen zijn een broodje kroket met mosterd:-) de toilet van dit restaurant was gelegen naast het 2 persoonsbed van de eigenaar. Waar je kwam door via de woonkamer waar zo’n 4 scooters van de 60 miljoen stonden geparkeerd, naar achteren te lopen.

Hierna zagen we het ouderlijk huis van Kim Phuc, het meisje van de napalm.

Ook zien we waar deze beroemde foto is gemaakt.

Overigens leeft zij nu nog gelukkig in Canada.

Hierna weer de hele weg terug naar Saigon. Rond 16:00 uur zijn we de stad in gelopen om nogmaals de markt van Ben Than te gaan zoeken, want gisterenavond hebben we die niet kunnen vinden.

Na zo’n 20 min wandelen hebben we hem gevonden.

Het is een overdekte markt met ontelbare smalle straatjes waar je bij iedere stand wordt staande gehouden om wat te kopen.

Uiteindelijk koop ik een NY petje voor 150.000 de vraagprijs was 450.000:-) waarschijnlijk heb ik nog 100 teveel betaald. Berrie koopt 2 (echte?) Tommy Hilfigger Poloshirts voor weinig.

Hierna op een terrasje een biertje of 4 gedronken.

Er sluiten 2 dames uit onze groep aan en het is gezellig.

Als we dan vertrekken, ziet Alie na enige tijd dat Berrie zijn zojuist tegen de hoofdprijs aangeschafte poloshirt te hebben laten liggen op het terras. Hij loopt terug. Maar zowel de dames als zijn poloshirts zijn weg.

2 straten verder duiken de dames plots weer op en met de poloshirts.

Hierna in een mooi restaurant lekker wezen eten.

Met als dessert eindelijk de door mij al zo lang verlangde bananasplit en dit keer was het ijs wel vers gelukkig.

Het was weer een geslaagde dag.

Saigon

Nog maar 4 dagen te gaan helaas..

Vandaag rijden we naar onze eindbestemming Ho Chi Minh stad het vroegere Saigon.

Geen idee waarom deze stad zo nodig hernoemd moest worden want iedereen heeft het nog steeds over Saigon, zelfs ons inmiddels favoriete bier heet zo.

Een afstand van zo’n 240 km.

Onderweg stoppen we bij een kwekerij van Dragonfruit. Een zoete vrucht die vaak geserveerd krijgen na de maaltijd. Het zijn vreemde bomen met oerlelijke paarse vruchten, het vruchtvlees is wit met zwarte puntjes en best lekker.

In Saigon aangekomen bezoeken we het zeer indrukwekkende oorlogsmuseum over de Vietnam oorlog. We zien hier de meest verschrikkelijke beelden van wat de mensen hier hebben moeten ondergaan maar ook zelf hebben gedaan, zowel aan Vietnamese als ook aan Amerikaanse kant.

Ook staat er veel achtergebleven oorlogstuig van Tanks tot aan Vliegtuigen. Voor mij best een aantal bekende apparaten gezien die ooit ook in dienst bij het Nederlandse Ministerie van Defensie waren. Met name de dertigers in de groep werden hier onaangenaam verrast, zij wisten eigenlijk niet wat hier in de jaren 60/70 heeft plaatsgevonden.

Hierna bezoeken we het plein met de Notre Dame die helaas net als het origineel in Parijs ook hier volledig in de steigers staat. Ook staat er een gigantisch marmeren Mariabeeld.

Een ander beroemd gebouw is het postkantoor, wat we wel kunnen bezoeken. Eerlijk gezegd zie ik als cultuurbarbaar behalve dat het Franse koloniale gebouwen zijn er niet ze veel bijzonders aan. Ik breng mijn tijd daarbinnen dan ook door op een bankje waarvan ik geen idee heb of dat ook nog uit de koloniale tijd stamde.

Hierna worden we naar ons hotel gebracht.

Na wat opfrissen eerst maar weer eens naar de bar want van 16 tot 18:30 is het ook hier weer Happy hour. Echter blijkt nu al dat de Saigon prijzen op het niveau liggen van het uiterlijk van deze stad, Saigon lijkt nl op een gigantische Europese stad. Totaal anders dan Hanoi in het noorden. Het bier is hier dan ook minimaal 2x zo duur.

Hierna gaan we op zoek naar een restaurant, we krijgen een tip via Whatsapp van een paar reisgenoten voor een Steakhouse. We lopen met de navigatieapp er naar toe, bestuderen buiten de menukaart en zien dat een steak ruim €40 kost, dat is voor hier gigantisch. We besluiten toch hier te gaan eten. Als we net aan een tafeltje zitten krijgen we ook de drankenkaart. We zien dan dat een biertje hier 140.000 Dong=€5,60 moet kosten, terwijl we dit ook al voor 20.000=€0,80 hebben gehad. We besluiten ons niet te laten oplichten en verlaten die tent.

Er recht tegenover toen voor veel redelijker prijzen lekker zitten eten.

Echter had ik als dessert 2 bolletjes ijs besteld, dit bleek echter vol ijskristallen te zitten wat betekend dat het oud ijs is. Dus deze maar geretourneerd.

Nu weer op de kamer en dit verhaal typen.

Plan Thiet/Mui Ne dag 2

Vandaag gun ik jullie allemaal net als wijzelf, ook een rustdag.

Er valt nl weinig te melden, nu bezit ik natuurlijk wel over de geweldige eigenschap om over van alles en nog wat onzinnig en vooral overbodig uit te wijden. Dit zal ik jullie deze keer besparen, alhoewel deze eerste regels al weer het tegenovergestelde doen verwachten. :-)

Vanmorgen uitgeslapen tot 8:00 uur en om 9:00 uur aangeschoven aan het alweer uitgebreide ontbijt buffet.

Daarna een stukje naar een ATM gelopen om de nodige Dongs te gaan pinnen.

Helaas lukt dit nietmet mijn betaalpas met Mastercard logo, want tegenwoordig zijn er nl 2 types betaalkaarten, gelukkig heeft Alie er een met VIA logo en daarmee lukt het wel. En de acceptatie is in ieder land weer anders geregeld.

Gelukkig had ik over deze kromme tekortkoming al gelezen en ervoor gezorgd dat we de 2 type kaarten hebben. Voor Berrie lag dat uiteraard anders in zijn eentje, die moest daarom eerder deze week met zijn creditcard geld pinnen, wat dan weer kostenverhogend is.

Hierna zijn we lekker bij het zwembad gaan liggen en een beetje zwemmen zo nu en dan.

Rond 12 uur het eerste biertje maar besteld en om 13:00 naast het zwembad wezen lunchen.

Na de lunch, op het strand lekker in de zeewind gaan liggen onder een rieten parasol.

Tot het rond 16:00 uur weer tropisch begint te regenen met af en toe een klap onweer.

Dus maar gaan douchen en weer aankleden zodat we vanavond kunnen gaan eten.

Ondanks dat we de hele dag in de schaduw hebben gezeten blijken we toch verbrand te zijn, blijkbaar tijdens ons verblijf in het ondiepe zwembad

Om een uurtje of zes maar naar het restaurant voor een biertje.

Het is ook weer Happy hour dus 2 halen 1 betalen tot 19:30 uur.

Dik en Liliane een echtpaar uit Arnhem, schuiven bij ons aan en we kletsen gezellig over van alles en nog wat, zelfs het plaatsje Anduze in Frankrijk komt voorbij, omdat Dik dacht dat hij in een dorpje in Frankrijk was geweest gisteren. Drank maakt meer kapot dan…:-) later komt ook Jennifer onze reisleidster er bij zitten.

Rond half negen bestellen we dan ons eten. Als wij het al bijna op hebben krijgt Alie pas haar eten, ze zijn haar dus vergeten. Als doekje voor het bloeden krijgt ze een heel bord met .vers fruit.

Kortom het was een mooie ontspannen en gezellige dag.

Phan Thiêt/Mui Ne

Vandaag vertrek om 8:30 uur voor een rit van zo’n 240 km naar Phan Thiêt/Mui Ne

We verlaten de prachtige stad Nah Trang en rijden weer grotendeels langs de kust.

Ook maken we een boottocht naar Lang Chai. Een drijvend vissersdorp in een baai van de oceaan, hier zien we ook weer de bamboebootjes van gisteren. Deze boottocht duurt een uur en geeft ons ook een mooi beeld op de kust vanaf zee.

Weer een stuk verder in de route bezoeken we een lokatie waar een kunstmatige rots is gebouwd met holen, waar via speakers met keiharde vogelgeluiden, zwaluwen worden uitgenodigd om hier hun nestjes te gaan bouwen. Als ze daar dan net mee klaar zijn worden deze nesten weggehaald en verwerkt in o.a. Vogelnestjes soep en een drankje wat je huid vrij van rimpels zou houden. Aangezien deze nesten worden gefabriceerd van het speeksel van de vogels pas ik alweer. Daar komt nog bij dat voor mijn rimpels waarschijnlijk een nest van minimaal een vogel ter grootte van een Struisvogel nodig zou zijn ;-)

We vervolgens onze weg en komen dan aan bij een fabriek waar ze in grote tonnen vissaus maken. Als we de bus uitstappen weet ik genoeg. Dit is niet gezond voor mijn fijngevoelige reukorgaan. Ik stap samen met Alie en enkele andere verstandige mensen direct terug in de bus.

Er zijn echter ook mensen die zelfs de schoenen uittrekken om bij de eigenaar van dit stinkbedrijf de productievoorraad in de huiskamer te gaan bekijken.

Mensen met een zulk slecht reukvermogen zouden eigenlijk in bescherming moeten worden genomen naar mijn mening :-)

En verder maar weer tot we op een mooie lokatie aan het strand gaan lunchen.

Het begint met een grote pan vissoep met daarin dode garnalen. Dit roept bij direct de associatie op aan de hiervoor bezochte vissaus fabriek. Ik wacht daarom de volgende gang maar rustig af terwijl de meeste anderen de soep opslurpen alsof hun leven ervan afhangt.

Hierna gaan we naar een duingebied waar we met een jeep duin op en duin af gaan rijden. Wij hebben dit in Namibië ooit ook gedaan. Het blijkt echter een heel,andere ervaring te worden.

Onze chauffeur gaat namelijk volgas als een gek en luid toeterend om andere jeeps te waarschuwen over de duinen heen. We worden als vee door elkaar geschud.

Als we op de hoogste duin zijn aangekomen treffen we daar nog vele jeeps en quads aan met nog meer daarmee vervoerde mensen. Op het moment dat we uitstappen begint het echter ook keihard te regenen. We hadden deze bui al zien hangen dus kwamen onze poncho’s alweer van pas. Helaas verhinderde dit wel het maken van mooie foto’s.

Onze reisleidster zat bij ons in de auto en was ondanks de regen gaan wandelen met een paraplu op. Terwijl wij inmiddels als een stel verzopen katten in de auto zaten. We reden nog verder de duin op om haar te zoeken en op te halen. Ze kirde het wel uit van plezier toen ze instapte. Toen moest de duinen toer nog worden afgemaakt, ondanks de beslagen ramen ging het net zo hard weer naar beneden. Ik vond het prachtig, maar wel jammer van het slechte zicht.

Dan nog 45 min naar onze verblijfplaats aan het strand waar we weer 2 nachten blijven

Dit blijkt een prachtig resort te zijn met allemaal kamers met tuin dus op de begane grond.

Vanavond wezen eten in het bijbehorende restaurant. Maar eerst een gratis cocktail of mocktail wezen drinken die iedereen kreeg aangeboden als welkomst presentje.

Voor het eerst van mijn leven een Pina Collado gedronken, was tevens de laatste keer, ik prefereer een biertje en kwam dat ff goed uit, ook hier Happy Hour tot 19:30 uur. Dus een betalen, twee drinken.

Rond half tien ons huisje nr 210 weer opgezocht en nu nog ff dit verslag afmaken.

Morgen maar weer kijken wat we gaan doen hier op deze rustdag.

Nha Trang

Na alweer een goede nachtrust om 6:15 uur opgestaan.

7:30 uur moeten de koffers voor de deur staan en om 8:00 uur vertrekken we.

Over die koffers, had nog niet verteld denk ik, dat wij die zelf nooit van en naar de bus hoeven te zeulen. Dat wordt voor ons gedaan, luxe hoor.

Ook mooi is dat in de meeste hotels een grote fles drinkwater met kraantje klaar staat met daarop een bord ANWB waarmee we onze flesjes kunnen vullen als we willen. Want water uit de kraan hier drinken is een zekerheid voor een darmspoeling die een paar dagen aanhoudt:-)

Alie en ik vinden het ontbijt hier wat tegenvallen, ondanks de ongelooflijke keuze aan gerechten, want van frites, via spaghetti naar ontelbare Aziatische gerechten, valt het aanbod van de door ons zo geliefde broodmaaltijd behoorlijk tegen. Dit blijft dit keer beperkt tot stokbrood, evt geroosterd brood met jam, ander beleg heb ik niet kunnen vinden. Maar goed een kaas omelet is ook lekker. Ook hebben ze 2 soorten koffie, sterk en normaal. De normale blijft echter het overbekende hoefijzer ook al in drijven, m.a.w. Hij is niet te z..pen.:-)

Wordt weer een lekker kort dagverslag ook op deze manier:-)

Ok en verder, we rijden vandaag zo’n 230 km naar Nha Trang.

Het is een prachtige route vandaag langs de kust met uitzicht op witte tropische stranden. We stoppen bij een vissersdorpje waar de bevolking vist met zgn. Thuyen Thung dit zijn kleine ronde bootjes, er liggen er honderden van op het strand. We zien van dichtbij hoe de bevolking massaal de netten aan het leeghalen is op het strand, het zijn een soort kleine sardientjes die ze vangen.

We lopen ook door de kleine straatjes van het dorp terug naar onze bus. We zien een jonge vrouw bezig met het bakken van flinterdunne Rijstpannenkoeken. Dan, onze gids koopt er een stel die hij later in de bus uitdeelt aan de liefhebbers, en als er wat gratis te halen valt ben ik er zoals jullie weten altijd bij :-) En ze smakten prima kan ik zeggen.

Hierna bezoeken we ook nog een fabriekje waar ze die ronde bootjes malen, maar dan de originele authentieke, in tegenstelling van die in het zojuist bezochte vissersdorp waar ze van kunststof waren, worden deze van bamboe gemaakt. We zien ook hoe deze bootjes waterdicht gemaakt worden. Ze worden nl met een bezem aan de binnenkant ingesmeerd met…..jawel…Buffelstront. Dus mocht je thuis ooit lekkage hebben schaf een emmer buffelstront aan en je bent uit de ellende, uiteraard zit er wel een luchtje aan dit gratis advies.

We rijden weer verder en stoppen voor de lunch bij een prachtig gelegen restaurant aan een tropisch strand met een fantastisch uitzicht.

We zitten hier met 6 mensen aan een klein 4 persoonstafeltje. Gelukkig zijn de borden van de afmeting van een schoteltje van het bijbehorende kopje.

Als al het eten dan op tafel staat, zo’n 6 gangen + de tig gangen van een vegetarische tafelgenote. Is er geen plaats meer om je vork of eetstokjes als je die al zou willen gebruiken naast je bord neer te leggen;-)

Wel vroegen we ons af waarom we ook een soepkom hebben gekregen. Ik zelf had deze al ingezet als afvalbakje voor de ondefinieerbare zaken en minder smakelijke zaken die je nu eenmaal aantreft in dit verder overigens prima eten.

Dan bijna aan het einde van onze lunch wordt er plots een schaal met soep op tafel gezet.

Ik vermelde het al eerder, rare jongens die Vietnamezen;-)

Ik heb de soep dan ook maar overgeslagen.

Na deze lunch nog 80 km te gaan naar onze eind bestemming, inmiddels regent het weer, dus een mooi moment om alvast een begin met dit verslag te maken.

Kort voor onze bestemming bezoeken we eerst nog de Cham tempels, restanten van de oude Vietnamese beschaving.

Als we dan aankomen in ons hotel blijkt dit maar liefst over 25 verdiepingen te beschikken, wij zitten op de 22e net als Berrie, we hebben een prachtig uitzicht, alhoewel dat ook wel beperkt wordt door nog hogere gebouwen. Wij hadden ons Vietnam toch heel wat minder ontwikkeld voorgesteld. In deze stad Nha Trang schijnen dan ook heel veel rijke Russen en rijke Chinezen op vakantie te gaan.

We gaan eerst maar eens zwemmen op de 7e verdieping, en nemen er een paar lekkere biertjes bij. Maar om 19:00 uur gaan we met een deel van de groep naar een lokaal BBQ restaurant om net als de vietnamezen te BBQen aan tafel, lijkt een beetje op het gourmetten bij ons.

We worden gebracht met onze bus. Wij hadden het idee dat dit aan het strand zou zijn onder een afdak of iets dergelijks. Maar niets bleek minder waar, het was gewoon in een kaal betonnen gebouw zonder enige aankleding behalve TL buizen. Wij moesten naar boven, de ruimte stond vol rook , niet zo gek als je binnen gaat zitten BBQen met tig BBQ vuurkorven.

Helaas kan Alie hier helemaal niet tegen met haar longen, dus in overleg met de rest mochten wij bij het open balkon zitten waar het net te doen was, aangezien de meeste rook naar binnen waaide. We kregen 4 soorten vlees en vis geserveerd en konden onze gang gaan. Uiteindelijk was het best lekker en gezellig.

Na afloop terug met de bus werd de bus weer omgetoverd tot een discotheek met de nodige discoverlichting. Helaas was de muziek niet mijn smaak.

Bij terugkomst nog even naar een Belgische ijswinkel gelopen en daar een heerlijk 3 bollen ijsje gegeten.

Overigens verbazingwekkend te zien hoe mooi en modern deze stad is, je waant je hier echt in een stad als NewYork met al die wolkenkrabbers.

Helaas gaan we deze morgen alweer verlaten.

Qui Nhon

Vandaag weer vroeg eruit, om 6:00 uur om precies te zijn.

Want we hebben een lange rit voor de boeg, maar liefst 300 km naar Qui Nhon en daar doe je hier de hele dag over incl lunch en bezoek aan bezienswaardigheden.

We verlaten Hoi An dan ook al om 7:30 uur

Vandaag zal hoofdzakelijk in het teken staan van de Vietnam oorlog en de gruwelijkheden die deze oorlog heeft opgeleverd.

Het eerste wat we bezoeken is een kolossaal herdenkingsmonument The Vietnam's Heroic Mother Statue genaamd. Dit herdenkt en eert een vrouw die in de Vietnam oorlog haar man, 7 zoons, 2 neven en een schoonzoon is verloren. Zij zelf is in 2009 op 106 jarige leeftijd overleden. Het monument is in 2010 geopend. Zij heeft zelf de plannen op papier nog wel kunnen zien.

Hierna komen we aan in My Lai een voormalig dorpje en een zwarte bladzijde in de geschiedenis.

De Amerikaanse C-Compagnie heeft hier het hele dorp, te weten 504 mensen, voornamelijk vrouwen, kinderen en oude mannen uitgemoord en het dorp zelf platgebrand.

De overblijfselen van het dorp zijn nu omgevormd tot een macaber museum en een bijbehorend monument.

Vooraf aan de rondgang in het museum werd ons eerst een aangrijpende Brandpunt documentaire getoond uit 1993 waarin we zagen hoe een Amerikaanse helikopter piloot terugkeert in het dorp om met slachtoffers te praten en zijn spijt betuigt over de gang van zaken.

Overigens heeft hijzelf een aantal mensen het leven kunnen redden.

Hierbij een link https://nos.nl/l/2222688 naar een korte NOS docu hierover, degene die ons werd getoond kan ik helaas niet vinden op internet.

Hierna moet er toch ook weer voor de inwendige mens worden gezorgd, dus gaan we lunchen.

Ook dit bestaat weer uit een smakelijk 5 gangen menu met rijst en verse ananas als dessert.

Hierna bezoeken we een ziekenhuisje waar de Vietnamese Florence Nightingale heeft gewerkt.

Haar naam ben ik helaas vergeten en kan ik ook niet meer terugvinden, had voor mij ook ook niet voor gestopt hoeven te worden.

Hierna nog 40 km naar ons hotel, om 17:39 uur zijn we dan eindelijk in ons prachtige hotel, direct aan het strand gelegen. Wij hebben een kamer op de 10e verdieping en Berrie op de 8e.

We hebben dan ook een prachtig uitzicht op de boulevard, welke doet denken aan de Cote D’Azure, het strand en de oceaan.

Op de 12e verdieping is een prachtig terras waar we eerst maar weer eens een biertje of 2 nemen want eten doen we pas om 19:00 uur met de hele groep hier in het hotel restaurant.

Het 8 gangen menu is weer perfect verzorgd en smaakt voortreffelijk.

Hierna rond 20:30 uur weer snel naar het dakterras en nog een afzakkertje genomen en gezellig zitten babbelen met een aantal dames uit onze groep.

Morgen om 8:00 vertrekken we weer