Vandaag vertrek om 8:30 uur voor een rit van zo’n 240 km naar Phan Thiêt/Mui Ne

We verlaten de prachtige stad Nah Trang en rijden weer grotendeels langs de kust.

Ook maken we een boottocht naar Lang Chai. Een drijvend vissersdorp in een baai van de oceaan, hier zien we ook weer de bamboebootjes van gisteren. Deze boottocht duurt een uur en geeft ons ook een mooi beeld op de kust vanaf zee.

Weer een stuk verder in de route bezoeken we een lokatie waar een kunstmatige rots is gebouwd met holen, waar via speakers met keiharde vogelgeluiden, zwaluwen worden uitgenodigd om hier hun nestjes te gaan bouwen. Als ze daar dan net mee klaar zijn worden deze nesten weggehaald en verwerkt in o.a. Vogelnestjes soep en een drankje wat je huid vrij van rimpels zou houden. Aangezien deze nesten worden gefabriceerd van het speeksel van de vogels pas ik alweer. Daar komt nog bij dat voor mijn rimpels waarschijnlijk een nest van minimaal een vogel ter grootte van een Struisvogel nodig zou zijn ;-)

We vervolgens onze weg en komen dan aan bij een fabriek waar ze in grote tonnen vissaus maken. Als we de bus uitstappen weet ik genoeg. Dit is niet gezond voor mijn fijngevoelige reukorgaan. Ik stap samen met Alie en enkele andere verstandige mensen direct terug in de bus.

Er zijn echter ook mensen die zelfs de schoenen uittrekken om bij de eigenaar van dit stinkbedrijf de productievoorraad in de huiskamer te gaan bekijken.

Mensen met een zulk slecht reukvermogen zouden eigenlijk in bescherming moeten worden genomen naar mijn mening :-)

En verder maar weer tot we op een mooie lokatie aan het strand gaan lunchen.

Het begint met een grote pan vissoep met daarin dode garnalen. Dit roept bij direct de associatie op aan de hiervoor bezochte vissaus fabriek. Ik wacht daarom de volgende gang maar rustig af terwijl de meeste anderen de soep opslurpen alsof hun leven ervan afhangt.

Hierna gaan we naar een duingebied waar we met een jeep duin op en duin af gaan rijden. Wij hebben dit in Namibië ooit ook gedaan. Het blijkt echter een heel,andere ervaring te worden.

Onze chauffeur gaat namelijk volgas als een gek en luid toeterend om andere jeeps te waarschuwen over de duinen heen. We worden als vee door elkaar geschud.

Als we op de hoogste duin zijn aangekomen treffen we daar nog vele jeeps en quads aan met nog meer daarmee vervoerde mensen. Op het moment dat we uitstappen begint het echter ook keihard te regenen. We hadden deze bui al zien hangen dus kwamen onze poncho’s alweer van pas. Helaas verhinderde dit wel het maken van mooie foto’s.

Onze reisleidster zat bij ons in de auto en was ondanks de regen gaan wandelen met een paraplu op. Terwijl wij inmiddels als een stel verzopen katten in de auto zaten. We reden nog verder de duin op om haar te zoeken en op te halen. Ze kirde het wel uit van plezier toen ze instapte. Toen moest de duinen toer nog worden afgemaakt, ondanks de beslagen ramen ging het net zo hard weer naar beneden. Ik vond het prachtig, maar wel jammer van het slechte zicht.

Dan nog 45 min naar onze verblijfplaats aan het strand waar we weer 2 nachten blijven

Dit blijkt een prachtig resort te zijn met allemaal kamers met tuin dus op de begane grond.

Vanavond wezen eten in het bijbehorende restaurant. Maar eerst een gratis cocktail of mocktail wezen drinken die iedereen kreeg aangeboden als welkomst presentje.

Voor het eerst van mijn leven een Pina Collado gedronken, was tevens de laatste keer, ik prefereer een biertje en kwam dat ff goed uit, ook hier Happy Hour tot 19:30 uur. Dus een betalen, twee drinken.

Rond half tien ons huisje nr 210 weer opgezocht en nu nog ff dit verslag afmaken.

Morgen maar weer kijken wat we gaan doen hier op deze rustdag.