Vandaag de allerlaatste echte volledige vakantiedag.

We vertrekken daarvoor toch weer van Saigon naar Can Tho in de Mekong Delta.

Een rit van zo’n 170 km.

In de waterstad Cai Be stappen we van de bus over op de boot. We varen een paar uur over de rivier de Mekong waarbij het dagelijkse leven zich langs de oevers afspeelt. We zien woningen op palen in het water en talloze bootjes voorbij schieten, volgeladen met allerlei koopwaar en toeristen.

Ergens halverwege is er de mogelijkheid om tegen betaling over te stappen op een smalle redelijk onstabiele houten kano compleet met roeivrouw. Alie heeft sinds een slechte ervaring op de Grand River in Ontario Canada een kano fobie dus die blijft op de grote boot samen met nog een stelletje angsthazen :-)

Berrie en ikzelf stappen uiteraard onbevreesd in dit avontuur.

We krijgen beiden zo’n mooie Vietnamese bamboe hoed op met een prachtige roze kinband, vooral Berrie is hier heel blij mee.

De dame roeit ons door een zijrivier van de Mekong we zien Mangroven, huisjes, rotzooi, bomen etc. Het is bloedheet want in tegenstelling tot de grote boot staat hier geen zuchtje wind.

Na een klein uurtje zitten op een keihard bankje vind ik het ook wel mooi geweest. Gelukkig zien we onze cruiseboot die ook is voorzien van houten banken een geen comfort al liggen.

We stappen ondanks onze zeer bejaarde leeftijd soepeltjes over en dus wederom zonder een nat pak te halen.

Hierna varen we weer, naar schatting een uur en 5 seconden, dit laatste volgens Dan onze lokale gids, naar een restaurant aam het water met een speciaal verrassingsgerecht.

In Azië wordt ik meestal al zenuwachtig als de combinatie eten en verrassing wordt gehanteerd.

Als eerste krijgen we een soort pannenkoek van kippenei gevuld met vlees, bloemetjes en garnalen.

Nadat ik de 2 garnalen direct heb weg geschonken aan een tafelgenoot, bleek dit gebakken ei best wel te smaken. Echter Alie en een andere dame kregen hetzelfde product maar iets later bereid, wellicht door een andere kokkin, want die vonden het niet te vr.ten.

Ik dus die van Alie ff geproefd en inderdaad er bleek een ander recept te zijn gebruikt :-)

Daarna kregen we soep, met een stuk of wat toefjes Koriander erin. Gevolge was dat 75% van onze tafel de soep liet voor wat hij was.

Hierna werd er een opgezette dooie vis op tafel gezet. De graten staken er aan alle kanten uit.

Tot er een dame kwam die het dooie beest begon te ontleden aan tafel. Toen werd het duidelijk dat het de bedoeling was om deze op te eten. Echter werd het visvlees eerst in eetbaar papier gerold en het was de bedoeling dit compleet te verorberen.

Aangezien verorberen bij mij synoniem is voor lekker eten, ging dit voor mij niet op.

De volgende gang bestond uit witte rijst met stukjes rundvlees, ook hier werd ik niet enthousiast van. Vermoedelijk kwam dit van een waterbuffel die zo’n jaartje of dertig in een rijstveld had gestaan. Er was nl niet doorheen te komen zo taai. Berrie, die aan een andere tafel zat, was echter vol lof over de malsheid van het vlees. Dat kwam waarschijnlijk van het veel jongere achterneefje van die buffel :-)

Ik had daarom mijn hoop gevestigd op het gebruikelijke fruitdessert.

Wellicht zou er meloen, drakenfruit en mijn favoriete bananen worden geserveerd.

Helaas ook hier weer een zepert, we kregen iets ondenifieerbaars geel spul wat behoorlijk zuur was, en iets wat leek op een peer, maar er niet naar smaakte maar wel te eten was.

Met een onvoldaan gevoel weer op de boot gestapt, in de hoop bij onze volgende stop een zak chips te kunnen scoren :-(

Hierna weer op de boot naar een kokosnoten verwerkingsbedrijf.

Hier werden allerlei zoete snoeperijen gefabriceerd van kokos, mais, rijst en nog meer zaken.

Ook hadden zie hier een 3 tal levende Pythons in kooien liggen.

Maar ook maakten ze er hier een sterke drank van, slangenwijn dus, er stond dan ook een grote fles met vloeistof met daarin dooie slangen. We werden uitgenodigd deze drank te proberen en te proeven. Ik heb hiervoor HATELIJK bedankt.:-)

Dan worden we na weer een stuk varen, waarbij we ons reddingsvest als stoelkussen gebruiken omdat uren lang op houten stoeltjes en bankjes niet meer is vol te houden als je geen vet meer op je billen hebt, met de bus naar ons prachtige 5 sterren hotel gebracht.

Hier nog een uurtje zwemmen met een biertje erbij en dan om 19:00 met de hele club naar de stad voor een diner, waarbij we onze chauffeur, de busboy en de lokale gids bedanken en een fooi overhandigen. Ook Jennifer onze prima Nederlands reis begeleidster wordt bedankt met een envelop met inhoud. Het eten was overigens voortreffelijk.

Dan naar onze kamer om in te checken voor de vliegreis voor morgen, conclusie het is net zo’n drama als op de heenreis. Turkish Airlines ga aub jullie online incheck software aanpassen. Wat een verschrikking is dat, en ik mag toch wel zeggen dat ik een ervaren reiziger ben, dus daar ligt het niet aan.

Zo dit was mijn laatste verslag vanuit Vietnam, morgen vroeg gaan we om 6:00 uur eerst nog de drijvende markt bezoeken, daarna terug naar ons hotel om te ontbijten.

Dan omkleden, koffers pakken en met de bus terug naar Saigon. 2 mensen van de groep reizen door voor een 2 daagse verlenging. De rest nog een keer gezamenlijk eten en dan rond 18:00 uur naar het vliegveld. Het was een topreis we hebben genoten van alles en we hadden een gezellige groep mensen zonder problemen.

De laatste foto’s volgen later, heb ik geen tijd meer voor vandaag.