Vandaag weer een dag in het teken van de Vietnamoorlog. Een rit van zo’n 200 km

Eerst gaan we de Chu Chi tunnels bezoeken. Dit tunnelnetwerk van de Vietcong is meer dan tweehonderd kilometer lang en behuisde zelfs scholen en ziekenhuizen. Ze hebben deze helemaal met de hand gegraven en de grond rieten mandje voor rieten mandje naar buiten gedragen en in de Ho Chi Minh rivier gestort of in de ontstane bomkraters. We ervaren zelf hoe de Vietnamezen in de Cu Chi tunnels leefden en kruipen ook stukjes door sommige van de smalle ondergrondse gangetjes. De mensen hebben hier zo’n 10 jaar ondergronds geleefd en de Amerikanen konden hen hieruit niet verjagen, er waren allerlei vernuftige veiligheid systemen door de Vietnamezen ingebouwd. Ook waren er diverse dodelijke valstrikken en valkuilen in het oerwoud gebouwd. Als Amerikaans soldaat moet dit een angstige en traumatische ervaring geweest zijn om plots je maatje in de grond te zien verdwijnen en dan te moeten constateren dat hij gespietst op een stel bamboe stokken onderin een kuil ligt. En dat is nog maar één voorbeeld van de gruwelijke maar vernuftige boobytraps.

Dan verder naar de Cao Dai tempel in Trang Bang, hier bezoeken we een voor mij ondefinieerbare dienst van in wit geklede mensen die tantra’s opdreunden met en af en toe een gongslag er tussendoor. Ze hadden we allemaal behoorlijk vieze zwarte voeten viel mij op :-)

Hierna gaan we lunchen, deze bestond vandaag slechts uit een grote kom noedelsoep.

Smaakte wel maar miste toch ook wel een bijgerecht zoals daar bijvoorbeeld zou kunnen zijn een broodje kroket met mosterd:-) de toilet van dit restaurant was gelegen naast het 2 persoonsbed van de eigenaar. Waar je kwam door via de woonkamer waar zo’n 4 scooters van de 60 miljoen stonden geparkeerd, naar achteren te lopen.

Hierna zagen we het ouderlijk huis van Kim Phuc, het meisje van de napalm.

Ook zien we waar deze beroemde foto is gemaakt.

Overigens leeft zij nu nog gelukkig in Canada.

Hierna weer de hele weg terug naar Saigon. Rond 16:00 uur zijn we de stad in gelopen om nogmaals de markt van Ben Than te gaan zoeken, want gisterenavond hebben we die niet kunnen vinden.

Na zo’n 20 min wandelen hebben we hem gevonden.

Het is een overdekte markt met ontelbare smalle straatjes waar je bij iedere stand wordt staande gehouden om wat te kopen.

Uiteindelijk koop ik een NY petje voor 150.000 de vraagprijs was 450.000:-) waarschijnlijk heb ik nog 100 teveel betaald. Berrie koopt 2 (echte?) Tommy Hilfigger Poloshirts voor weinig.

Hierna op een terrasje een biertje of 4 gedronken.

Er sluiten 2 dames uit onze groep aan en het is gezellig.

Als we dan vertrekken, ziet Alie na enige tijd dat Berrie zijn zojuist tegen de hoofdprijs aangeschafte poloshirt te hebben laten liggen op het terras. Hij loopt terug. Maar zowel de dames als zijn poloshirts zijn weg.

2 straten verder duiken de dames plots weer op en met de poloshirts.

Hierna in een mooi restaurant lekker wezen eten.

Met als dessert eindelijk de door mij al zo lang verlangde bananasplit en dit keer was het ijs wel vers gelukkig.

Het was weer een geslaagde dag.