Vandaag dag 2 in Hoi An, en alweer regent het tropische pijpenstelen.

Eerst maar weer ontbijten, en dat is ook hier weer geen straf, het is overdadig  wat je hier kunt kiezen, van westers tot lokaal en Aziatisch. De voorkeur van Alie en mij gaat in de ochtend duidelijk  uit naar Westers, m.a.w. allerlei soorten brood met beleg en gebakken eieren. Berrie gaat echter altijd voor de rijsttafel. 

Om een uurtje of 11 is  het droog en blijken we gratis fietsen te kunnen lenen van ons hotel.

We fietsen hiermee tussen de meest dwaze verkeersdeelnemers naar het strand, lopen is wat maar fietsen  is hier ook wat hoor. 

Een voorbeeld, we rijden met drieën dicht achter elkaar netjes rechts van de weg. Ik rij achteraan Alie voor mij en dan komt mij een scooter voorbij en deze slaat tussen mij en Alie, waar dus eigenlijk geen ruimte is  zonder richting aan te geven, gewoon rechtsaf. Even wachten tot hij achter mij kan afslaan heeft men hier niet geleerd, laat staan voorrangsregels. 

Bij de oceaan treffen we een prachtig breed zandstrand aan.

Via een andere route fietsen we weer terug naar Hoi An. Totaal zijn we zo’n 15 km onderweg er vallen  wel steeds enkele lichte regendruppels. We fietsen maar meteen door naar het centrum en zoeken een terras voor een biertje en de lunch.

Als we daar zitten komen als snel de verkopers van allerhande prullaria en etenswaren ons lastig vallen.

Dat is hier echter normaal in Vietnam. Je kunt 10x zeggen dat je niets wilt hebben maar ze gaan onverstoorbaar door. NEGEREN is de enige oplossing, en dit heeft niets te maken met het N-woord wat tegenwoordig niet meer gebruikt mag worden volgens Woke Nederland.

Overigens heb ik hier nog geen NEGER gezien nu ik het er toch over heb :-)  

Als we de nodige pilsjes op hebben, want bij iedere 2 krijgen we er een gratis, begint het plotseling weer gigantisch te stortregenen en daarbij te onweren ook, we moeten zelfs verkassen op het terras om niet nat te worden.

En dan blijken alle verkopers nu ineens langs te komen met poncho's en paraplu’s, hahaha ze spelen direct in op de actuele situatie dus.

En ze hebben nu succes bij ons, want we kopen drie poncho’s van inferieure kwaliteit voor 130.000 dong, weliswaar wel met 20.000 korting :-) het mooie is ook dat we alle andere verkopers daarna onze aankoop kunnen laten zien, zodat ze doorlopen.

Aangezien het niet droog lijkt te worden en met nog meer bier op, op de fiets door het Vietnamese verkeer ons niet verantwoord lijkt, besluiten we de regen te trotseren met de zojuist aangeschafte plastic zakken met capuchon en mouwen :-) wat mij betreft waren ze de investering meer dan waard. We komen dan ook aan in het hotel met slechts wat natte schoenen en degenen die uit principe  geen korte broek dragen ook met natte broekspijpen :-)

Vanavond gaat Berrie een volgens zeggen spectaculaire theatershow bezoeken?

Hopelijk wordt het voor die tijd droog, anders moet hij misschien weer die geweldige poncho gebruiken.

Wij blijven in het hotel, wanneer moet ik anders dit verhaaltje tikken tenslotte ;-)

Uiteraard nog wel even naar de overkant geweest om te gaan eten in een soort Amerikaans fastfood restaurant waarvan de  eigenaar  een Canadees blijkt te zijn.