Gisteren maar eens vroeg in ons olympische bed gekropen.

Om 22:00 uur om precies te zijn. De wekker op 7:30 uur gezet, want ontbijten doen we om 8:30 uur vandaag.

We blijven hier 3 nachten dus hebben we de tijd aan onszelf.

Er zijn hier ook nogal wat activiteiten te ondernemen.

Zoals daar zijn fietsen, kookles, lampionnen maken, massage, Een theatervoorstelling en bezoek aan een brug met handen in een pretpark.

Aangezien fietsen voor Alie met haar nog steeds opspelende been een probleem wordt, gaan we dat niet doen. Alle andere zaken trekken ons persoonlijk ook totaal niet. Dus besluiten Alie en ik een dagje Dolce Far Niente in te lassen.

Berrie besluit om in de ochtend een massage te nemen.

Overigens regent het ook al de hele ochtend. Gelukkig is het in de middag droog en lopen we als Berrie terug is naar het centrum van Hoi An, zo’n 15 minuten lopen, stoep op stoep af en met gevaar voor eigen leven als we op de weg moeten lopen of bij Zebra’s over moeten steken.

Want ook hier is het weer een grote brij van toeterende scooters en andersoortige voertuigen.

Nog steeds verbazingwekkend dat we nog geen ongelukken hebben gezien. Ook de 3 wielige fietstaxi’s rijden ‘s avonds gewoon zonder licht als gekken en met hun mond toeterende geluiden makend tussen de mensenmassa door.

We lopen langs de rivier en vinden een restaurant met terras met 2 tafeltjes aan het water.

Alie besteld (alweer) Springrols, Berrie besteld (alweer) garnalen. Nee dan kun je wel merken dat ik toch culinair van een ander level ben, want ik bestel een echte runder Hamburger die overigens niet op de menukaart stond. Maar die Vietnamezen maken alles voor je als ze wat kunnen verdienen.

Over verdienen gesproken, deze stad staat bekend om zijn vele naaiateliers.

We worden dan ook constant uitgenodigd om een nieuwe garderobe te laten maken.

Aangezien de prijzen hoger liggen dan bij de Wibra in Nederland waar ik al mijn kleding aanschaf :-) slaan we deze uitnodigingen af.

Maar in onze groep zijn er toch diversen mensen die vandaag complete kostuums en galajurken laten maken.

Na dit rondje teruggelopen naar ons hotel waar we de middag bij en in het zwembad doorbrengen.

We sjouwen wat af deze dagen, want om 18:30 uur lopen we weer terug naar het centrum om alweer te gaan eten. Alie vind dan in een winkel een (echt?) Kipling handtasje. Ze laat duidelijk het geld rollen want deze wordt aangeschaft voor het astronomische bedrag van 230.000 Dong

We vinden alweer een gezellig terras aan de rivier, maar nu aan de overzijde. Het is hier gezellig druk met veel gekleurde verlichting en nog meer verkopers van rotzooi die je niet wil kopen.

Na het eten weer terug gelopen en nog ergens koffie gaan drinken, we bestellen 1 cappuccino voor Alie en 2 koffie Americano. En vervolgens krijgen we 2 koude koffie met ijsblokjes en een rietje, dat was niet de bedoeling. De serveerster begrijpt ons echter niet. Ze haalt haar cheffin erbij en krijgen dan vervolgens de warme koffie die we bedoeld hadden. Geen idee waarom een koffie Americano overal in de wereld zwarte hete koffie is en hier een koud drankje?

Hierna terug gelopen naar ons hotel want we zijn wel weer aan rust toe, we zijn tenslotte niet voor niets bejaard.

Morgen weer een vrije dag ter eigen besteding.