Dong Hoi
Het ochtend schema van vandaag is hetzelfde als gisteren.
Ook het ontbijt is weer perfect en voor iedere smaak is er wel wat te vinden.
Vandaag een rit van zo’n ruim 200 km voor de boeg over de Ho Chi Minh Trail naar Dong Hoi
Onderweg bezoeken we een traditionele markt met streekproducten van het noorden van Vietnam. Het zijn de vrouwen, die hun producten zoals verse vis, vers fruit en de traditionele groene theebladeren hier verhandelen. De mannen rijden vooral met Scooters tussen de mensenmassa door, ongelooflijk dat dit wordt toegestaan.
Omdat hier weinig toeristen komen, blijkt dat wij de locals ook een leuke dag hebben bezorgd war ze op hun feestjes nog lang over zullen napraten, ik want wij zijn zelf ook een bezienswaardigheid voor hen. Sommige kunnen zelfs hun handen niet van ons afhouden en willen voelen of we echt zo dik zijn :-)
Deze legendarische Ho Chi Minh trail leidt ons door een prachtig berglandschap, langs thee- en rubberplantages en kleine dorpjes. Tijdens de Vietnamoorlog waren deze wegen de verbindingsroutes met buurlanden Laos en Cambodja voor bevoorrading van het Vietnamese leger. We stoppen bij een bijzonder monument ter herdenking van tien meisjes die hier tijdens een bombardement zijn omgekomen. Hier staat bovenop een heuvel een hoge pagode via een aantal zeer hoge trappen besluiten Berrie en ik naar de top te klimmen, we worden beloond met een meesterlijk uitzicht over de omgeving.
Hierna de route weer opgepakt en rijden we weer verder over de mooie route.
Over slingerende wegen door heuvels en langs thee en rubber plantages.
Plotseling komen we ook nog een grote vrachtauto tegen die op zijn kant daar gewoon ligt te liggen en er is geen enkele hulp bij aanwezig, onze chauffeur toetert een keertje en rijdt gewoon door. maken we een stop om een happy room te bezoeken. Zo wordt hier een toilet genoemd en nee dat heeft dus niets te maken met een happy end, dit voor de smart guys onder jullie.
Verder stoppen we ook weer voor een lunch uiteraard. Deze was vandaag een stukje eenvoudiger.
dan we inmiddels gewend zijn,
Dan rijden we naar het Unesco Werelderfgoed grottenstelsel Phong Nha welke tijdens de Vietnam oorlog door de Vietcong werd gebruikt als wapenopslagplaats. Hier doorheen stroomt een ondergrondse rivier. We maken hier een boottocht doorheen, langs kalkstenen rotsen met sfeervol verlichte stalactieten en stalagmieten. Net voor we willen instappen betrekt de lucht en ziet het ernaar uit dat we onze eerste tropische regenbui in Vietnam gaan beleven. Voor de zekerheid neem ik daarom mijn paraplu maar mee.
En ja hoor als we dan een kwartiertje aan het varen zijn begint te regenen. Ondanks dat de boot van een dak is voorzien komt de paraplu goed van pas omdat het nogal inregent via de open zijkanten.
Vervolgens rijden we naar de kust waar we verblijven in een heerlijk resort aan het strand.
Vanavond eten we van de kaart, dus ff geen Vietnamees voedsel.
2x per dag rijsttafel bij de lunch en het diner en Berrie zelfs 3x want die neemt dit ook nog bij het ontbijt, ben ik het toch al wel een beetje zat, alhoewel het eten prima is wordt het tijd voor wat anders. Dus ik bestel een Pizza en Alie iets met zalm. Berrie besteld garnalen met rijst, dit blijkt echter meer op soep te lijken :-).
Ohj ter info aan iedereen die vragen over Alie haar been heeft gesteld.
Het is nog niet hersteld maar wordt niet erger gelukkig
Morgen uitslapen want we vertrekken dan pas om 12:00 uur.
Helaas krijg ik de VPN verbinding niet aan de praat hier en F1Pro werkt niet in Vietnam helaas.
Dus kunnen we Max geen Wereld kampioen zien worden.
Tot morgen
Reacties
Reacties
Als ze ongevraagd met de handen aan Berrie zitten, hebben ze wel een probleem denk ik?
Prachtig verhaal weer
je heb je beroep mis gelopen Hans
jij had schrijver moeten worden
geweldig hoe jij dit verteld
Zo leuk om jullie op deze manier te volgen!! Een mooie reis verder ?
Weer genoten, fijn dat Alie haar been niet erger wordt?☺️
Max heeft pole gepakt kan zondag dus kampioen worden
hou je wel op de hoogte
gelukkig word het niet erger met het been
Herstel vandaag sprintrace nog dus
Het zijn weer mooie reisverslagen en foto’s. Maar ik vraag mij wel af hoe jullie het vinden dat alles voor jullie word geregeld terwijl jullie het anders altijd zelf regelen?
"willen voelen of we echt zo dik zijn".
Dat zal ze, denk ik, hebben tegengevallen.?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}