Dag 3 2 okt.

Gezien het tijdverschil vielen er gisteren eigenlijk 2 dagen in 1 reisdag. Dus om de kalender weer gelijk te zetten slaan we dag 2 maar over.

Goed over tot de orde van deze dag en dat was best een drukke dag.

Allereerst zoals ik altijd heb, behoorlijk last van de jetlag. Om 3:00 vannacht jullie eerste reacties al gelezen. Daarna alvast maar begonnen aan de eerste alinea van deze dag.

Vanmorgen om 6:00 uur opgestaan en om 7:00 uur ons eerste Vietnamese ontbijtje genuttigd.

Geweldig ze hebben hier zelfs brood met kaas en Croissantjes met jam naast de gebruikelijke ochtend rijsttafel, komt door de Franse invloed van uit het verleden.

Dan om 8:00 uur verzamelen voor ons eerste avontuur we worden in 19 traditionele fietstaxi’s via de leukste en drukste straatjes door het oude centrum gereden , weliswaar soms met gevaar voor je eigen leven. Ongelooflijk wat een ogenschijnlijke chaos lijkt het verkeer hier, alles slingert luid toeterend links en rechts inhalend door de stad. Maar liefst 6,5 miljoen scooters telg Hanoi behalve degene die rijden staan alle trottoirs en pleinen vol met geparkeerde scooters. Je houdt het niet voor mogelijk gewoon en dan komen de auto’s en bussen er nog bij.

Het zou goed zijn als Timmermams, Jetten en Klaver hier eens ondanks hun zgn vliegschaamte een paar dagen gingen oriënteren hoe ze hier met het volgens hen zo vervuilende milieu-vraagstuk in Nederland omgaan. Dit echter wel op eigen kosten uiteraard.

Na zo’n 1,5 uur stappen we weer in de bus en rijden we naar het Het Ho Chi Minh complex met het beroemde mausoleum van de grondlegger van het huidige Vietnam, Ho Chi Minh, is een belangrijk pelgrimsoord voor Vietnamezen. Helaas is het Mausoleum zelf op maandag gesloten en kunnen we de gebalsemde overblijfselen van snorremans zelf niet aanschouwen. Wel zijn we getuige van de wisseling van de wacht. Onze Vietnamese gids Dan ratelt maar door in zijn slecht verstaanbare Engels. Er was dus blijkbaar veel over te vertellen, ik heb er echter weinig tot niets van opgestoken dus val ik jullie er verder ook niet meer mee lastig.

Daarna op naar de oudste universiteit, de Tempel van de Literatuur, met zijn mooie binnenplaatsen, romantische tuinen en eeuwenoude bomen.

Nooit gedacht dat ik met mijn IQ nog eens zo veel uren achter elkaar op een universiteit zou doorbrengen.

Dan is het tijd voor de inwendige mens en schuiven we aan in een restaurant voor de lunch.

We krijgen behalve soep ook rijst met gebakken vis, kip en varkensvlees met daarbij de nodige groentes en sausjes dit alles vergezeld door een Hanoi biertje. Helaas was het varkensvlees ruim bedekt met citroengras en dat vindt ik een partij goor

En als toetje verse watermeloen en ananas….prima dus. En omdat wij gisteren het welkomstdiner hebben gemist, hoefden wij drieën niet te betalen.

Na dit festijn kregen we ruim een uur de tijd om Turtle Lake en omgeving te gaan verkennen, aangezien wij dat gisteren al met Anouk en Karl hebben gedaan hebben wij maar een restaurant met airco gezocht en daar een lekker koud Saigon biertje gedronken en Alie een Colaatje.

Om kwart voor vier moeten we ons weer verzamelen bij een Waterpoppentheater voor een volgens de ANWB en onze Nederlandse gids een bijzonder mooie show.

In deze voorstelling komen op een toneel van water de houten poppen tot leven. Vroeger werden deze voorstellingen op het platteland gegeven wanneer de rijstvelden onder water waren gelopen. Eeuwenlang werden volksverhalen op deze manier doorgeven aan de volgende generatie. Welk verhaal hier aan ons werd door gegeven is mij een raadsel Dit alles werd begeleidt door een band met typische Aziatische niet om aan te horen jankmuziek. Dit is inmiddels ons 3e theaterbezoek in Azié en tevens het allerlaatste. Het was vreselijk en niet om aan te kijken en te luisteren, omdat we met onze knieën tegen de stoel voor ons zaten was vluchten helaas geen optie. Ook vielen mij steeds weer de ogen dicht, niet zo gek natuurlijk.

Maar we zijn na zo’n 1,5 uur verlost en met de navigatie app terug gelopen naar ons hotel.

Dit kon omdat ik intussen ook een simcard met data heb aangeschaft.

Nu terug naar het hotel en ff dit verslag verder schrijven, daarna op advies van onze reisleidster Jennfer typisch Vietnamees wezen eten Bun Cha Ta genaamd. Hiervoor nog wel eerst op zoek naar een restaurant wat er een beetje appetijtelijk uitziet en waar ze stoelen hebben waar je niet met je knieën naast je oren zit. Daarvoor moeten we toch best een eindje wandelen met de navigatie op mijn telefoon. Waarbij we eigenlijk continu op de weg moeten lopen aangezien alle trottoirs vol staan met de al eerder genoemde 6,5 miljoen geparkeerde scooters en andere dingen van de meest uiteenlopende zaken. En dat is zeker niet zonder gevaar voor ons. Ze rijden hier naar onze maatstaven als gekken. Oversteken doe je door gewoon over te lopen en je hand op te steken. Er zijn ook zebrapaden, geen idee waarom.

Als we dan aankomen bij het restaurant, helaas gesloten.

Dus maar weer op zoek naar een ander die al snel gevonden, hier de Bin Cha Ta besteld en boven op een balkon opgegeten onder het genot van de uitlaatgassen. Wat Berrie erger vond dat er nogal wat vet aan de stokjes met varkensvlees zat, gelukkig had ik mijzelf beperkt tot een partij Springrols (loempia’s).

Na nog een biertje in ons hotel nu 21:30 uur weer op de kamer en de spullen klaar maken voor morgen, want dat wordt een bijzondere dag en nacht.

Hierover morgen meer.