Halong Bay

Van daag verlaten we Hanoi en begonnen we aan onze rondreis met de bus.

Ik ben jullie nog wel wat achtergond info over de groep samenstelling schuldig denk ik.

We zijn met 16 Nederlanders en 2 Belgische dames. 7 mannen en 11 dames. Qua leeftijd gaat het van ergens midden 20 tot 71 jaar. We hebben een Nederlandse reis begeleidster zij heet Jennifer. Verder een Vietnamese op Engels lijkend sprekende gids, zijn naam is Tran.

Een buschauffeur en een busboy waarvan de namen mij zijn ontschoten, want die klinken niet als Jan, Piet of Kees.

Zo dan zijn jullie hiervan ook op de hoogte.

Afgelopen nacht heel goed geslapen tot aan de wekker om 6:00 uur.

Had ik wel nodig ook na 2 nachten bijna zonder slaap.

Vandaag reizen we 150 km naar Halong Bay (zie voor een foto de profielfoto van deze reisblog) en maken we een boot cruise, we slapen en eten ook op die boot. Onze koffers blijven achter in de bus vanwege de beperkte ruimte op die boot. Dus werd ons gisteren verteld om de benodigdheden voor 1 nacht in te pakken in onze rugzakken.

Onderweg stoppen we eerst bij een pareloester kwekerij.

Hier worden Cultiveer parels gekweekt. Interessant om te zien hoe dat gaat. Dames openen daarvoor met een mesje en tangetje de schelp van de oester open op een klein kiertje en plaatsen er dan met een pincet een heel klein stukje van een schelp in

Daarna wordt de oester weer terug in zee gezet en vormt zich in 2 a 3 jaar een parel. De soort van de oester bepaalt hierbij de kleur van wit tot zwart en alles wat daar tussen zit.

Dan weer verder, naar een watervliegzee, dit is de natte variant van een landvliegveld (denk ik).

Hier gaat een deel van de groep een rondvlucht maken boven Halong Bay de prachtige baai met de vele Karst rotsen waar wij onze cruise ook gaan maken.

Berrie besluit op het laatste moment toch ook mee te gaan.

Alie en ik blijven veilig aan de grond (genageld staan) met nog een paar andersdenkenden.

De vlucht duurt ongeveer een half uurtje.

Hierna weer verder naar ons cruiseschip. Na het inchecken in een kantoor op de kade, krijgen we de sleutels van onze hut. Hierna nog een ritje naar de boot zelf. Deze rit duurt volgens Tran 1 minuut en 2 seconden. En dat klopt precies. We gaan aan boord en krijgen een glaasje aangeboden. Als we dan onze hut openen zijn we verrast hoe mooi deze is.

Hierna schuiven we aan voor een 5 gangen lunch.

Het ziet er zeer verzorgd uit en smaakt prima

We zijn inmiddels ook al uitgevaren en varen tussen de rotsen door.

Na enige tijd gaan we voor anker en is er de mogelijkheid om te gaan Kajakken of te gaan zwemmen vanaf een tropisch strandje. Dat laatste doen wij, hiervoor moeten we eerst met een klein bootje naar zo’n rotspartij worden gebracht, en een wandeling door een grot maken waarna we op het strand aankomen.

De zwembroek hadden we al aangetrokken op de boot dus bijna iedereen direct het water in.

Dat blijkt bijna net zo warm te zijn als de buitenlucht, minimaal 30c.

Het is best ondiep hier, met als gevolg dat je tijdens de schoolslag steeds met je knieën tegen Karstrotsen onder water stoot die hier onder staan. Niet fijn dus. Maar op de rug terug gezwommen met als gevolg dat sommigen dachten dat Moby Dick was opgestaan uit de dood.

Na zo’n 1,5 uur gaan we via dezelfde weg terug naar ons cruiseschip

Als we aan boord gaan worden eerst onze voeten gewassen, ik vroeg de man of zijn naam misschien Johannes was? Dit bleek niet het geval of hij begreep mij niet. Ook werden de slippers schoon gespoeld en van het zand ontdaan.

Na een frisse douche is om 17:00 uur eindelijk het Happy Hour aangebroken, wat hier 1,5 uur blijkt te duren. Tot half zeven is het 2 halen een betalen. Dus wij zijn van de parij en drinken op het bovendek gezellig mee met de rest, terwijl het zonder Happy Hour al weinig kost.

Ok 19:00 uur schuiven we aan voor het diner dat alweer uit 5 gangen bestaat.

Na het eten kan er op inktvis gevist worden. Alie waagt een poging, maar helaas wordt er weinig tot niets gevangen. Tegelijkertijd is er ook nog een rijstwijn proeverij aan boord, dus daar maar naar toe. We kunnen nog net 3 soorten mee proeven. Ik heb besloten om het maar bij bier te houden.

Nu alweer in onze kooi dit verslag aan het tikken. De foto’s houden jullie tegoed.

H?n g?p b?n vào ngày mai

Dagje Hanoi

Dag 3 2 okt.

Gezien het tijdverschil vielen er gisteren eigenlijk 2 dagen in 1 reisdag. Dus om de kalender weer gelijk te zetten slaan we dag 2 maar over.

Goed over tot de orde van deze dag en dat was best een drukke dag.

Allereerst zoals ik altijd heb, behoorlijk last van de jetlag. Om 3:00 vannacht jullie eerste reacties al gelezen. Daarna alvast maar begonnen aan de eerste alinea van deze dag.

Vanmorgen om 6:00 uur opgestaan en om 7:00 uur ons eerste Vietnamese ontbijtje genuttigd.

Geweldig ze hebben hier zelfs brood met kaas en Croissantjes met jam naast de gebruikelijke ochtend rijsttafel, komt door de Franse invloed van uit het verleden.

Dan om 8:00 uur verzamelen voor ons eerste avontuur we worden in 19 traditionele fietstaxi’s via de leukste en drukste straatjes door het oude centrum gereden , weliswaar soms met gevaar voor je eigen leven. Ongelooflijk wat een ogenschijnlijke chaos lijkt het verkeer hier, alles slingert luid toeterend links en rechts inhalend door de stad. Maar liefst 6,5 miljoen scooters telg Hanoi behalve degene die rijden staan alle trottoirs en pleinen vol met geparkeerde scooters. Je houdt het niet voor mogelijk gewoon en dan komen de auto’s en bussen er nog bij.

Het zou goed zijn als Timmermams, Jetten en Klaver hier eens ondanks hun zgn vliegschaamte een paar dagen gingen oriënteren hoe ze hier met het volgens hen zo vervuilende milieu-vraagstuk in Nederland omgaan. Dit echter wel op eigen kosten uiteraard.

Na zo’n 1,5 uur stappen we weer in de bus en rijden we naar het Het Ho Chi Minh complex met het beroemde mausoleum van de grondlegger van het huidige Vietnam, Ho Chi Minh, is een belangrijk pelgrimsoord voor Vietnamezen. Helaas is het Mausoleum zelf op maandag gesloten en kunnen we de gebalsemde overblijfselen van snorremans zelf niet aanschouwen. Wel zijn we getuige van de wisseling van de wacht. Onze Vietnamese gids Dan ratelt maar door in zijn slecht verstaanbare Engels. Er was dus blijkbaar veel over te vertellen, ik heb er echter weinig tot niets van opgestoken dus val ik jullie er verder ook niet meer mee lastig.

Daarna op naar de oudste universiteit, de Tempel van de Literatuur, met zijn mooie binnenplaatsen, romantische tuinen en eeuwenoude bomen.

Nooit gedacht dat ik met mijn IQ nog eens zo veel uren achter elkaar op een universiteit zou doorbrengen.

Dan is het tijd voor de inwendige mens en schuiven we aan in een restaurant voor de lunch.

We krijgen behalve soep ook rijst met gebakken vis, kip en varkensvlees met daarbij de nodige groentes en sausjes dit alles vergezeld door een Hanoi biertje. Helaas was het varkensvlees ruim bedekt met citroengras en dat vindt ik een partij goor

En als toetje verse watermeloen en ananas….prima dus. En omdat wij gisteren het welkomstdiner hebben gemist, hoefden wij drieën niet te betalen.

Na dit festijn kregen we ruim een uur de tijd om Turtle Lake en omgeving te gaan verkennen, aangezien wij dat gisteren al met Anouk en Karl hebben gedaan hebben wij maar een restaurant met airco gezocht en daar een lekker koud Saigon biertje gedronken en Alie een Colaatje.

Om kwart voor vier moeten we ons weer verzamelen bij een Waterpoppentheater voor een volgens de ANWB en onze Nederlandse gids een bijzonder mooie show.

In deze voorstelling komen op een toneel van water de houten poppen tot leven. Vroeger werden deze voorstellingen op het platteland gegeven wanneer de rijstvelden onder water waren gelopen. Eeuwenlang werden volksverhalen op deze manier doorgeven aan de volgende generatie. Welk verhaal hier aan ons werd door gegeven is mij een raadsel Dit alles werd begeleidt door een band met typische Aziatische niet om aan te horen jankmuziek. Dit is inmiddels ons 3e theaterbezoek in Azié en tevens het allerlaatste. Het was vreselijk en niet om aan te kijken en te luisteren, omdat we met onze knieën tegen de stoel voor ons zaten was vluchten helaas geen optie. Ook vielen mij steeds weer de ogen dicht, niet zo gek natuurlijk.

Maar we zijn na zo’n 1,5 uur verlost en met de navigatie app terug gelopen naar ons hotel.

Dit kon omdat ik intussen ook een simcard met data heb aangeschaft.

Nu terug naar het hotel en ff dit verslag verder schrijven, daarna op advies van onze reisleidster Jennfer typisch Vietnamees wezen eten Bun Cha Ta genaamd. Hiervoor nog wel eerst op zoek naar een restaurant wat er een beetje appetijtelijk uitziet en waar ze stoelen hebben waar je niet met je knieën naast je oren zit. Daarvoor moeten we toch best een eindje wandelen met de navigatie op mijn telefoon. Waarbij we eigenlijk continu op de weg moeten lopen aangezien alle trottoirs vol staan met de al eerder genoemde 6,5 miljoen geparkeerde scooters en andere dingen van de meest uiteenlopende zaken. En dat is zeker niet zonder gevaar voor ons. Ze rijden hier naar onze maatstaven als gekken. Oversteken doe je door gewoon over te lopen en je hand op te steken. Er zijn ook zebrapaden, geen idee waarom.

Als we dan aankomen bij het restaurant, helaas gesloten.

Dus maar weer op zoek naar een ander die al snel gevonden, hier de Bin Cha Ta besteld en boven op een balkon opgegeten onder het genot van de uitlaatgassen. Wat Berrie erger vond dat er nogal wat vet aan de stokjes met varkensvlees zat, gelukkig had ik mijzelf beperkt tot een partij Springrols (loempia’s).

Na nog een biertje in ons hotel nu 21:30 uur weer op de kamer en de spullen klaar maken voor morgen, want dat wordt een bijzondere dag en nacht.

Hierover morgen meer.

Een lange vermoeiende reis

Dag 1 30 sept

Eindelijk, de vakantie is begonnen.

Berrie was vanmiddag al om 12:30 uur bij ons in Amersfoort om ons op te halen voor de rit naar Schiphol. Na een kopje koffie rond 13:00 uur vertrokken, je kunt tenslotte maar beter 2 uur te vroeg zijn dan 1 minuut te laat.

En dat laatste had zomaar gekund, want op de A1 passeerde ons een of andere idioot die al naar rechts kwam voordat hij ons voorbij was. Gelukkig was Berrie alert en wist naar rechts uit te wijken en tegelijkertijd zijn claxon te laten klinken, tegelijkertijd liet ik mijn (voor sommige reeds bekende) complete scheldwoorden vocabulaire de ruimte vullen. Gelukkig liep het net goed af.

Hierna de auto zonder deuken kunnen parkeren op Lang Parkeren en met de bijbehorende shuttle bus naar de vertrekhal gebracht. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat.

Na het afgeven van de bagage, want inchecken waren we gisteren al een stief kwartiertje of 5 mee bezig geweest, nl nog nooit zo’n onmogelijke manier van inchecken meegemaakt. Als dat maar geen voorbode is voor de werkwijze en het serviceniveau van Turkish Airlines.

Nu op naar de safetycheck, gelukkig zijn de lange rijen op Schiphol blijkbaar verleden tijd, want we kunnen al snel onze rugzakken en inhoud van onze broekzakken op de scanner band kwijt.

Hierna wordt de rugzak van Alie en die van mij apart genomen voor een extra controle, natuurlijk….gek want onze achternaam staat er niet eens op

Hier blijkt een nieuwe medewerker te moeten worden ingewerkt en daar gebruiken ze onze bagage voor dus. Alie haar rugzak moet open en wordt volledig afgeveegd met een soort wattenstaaf van Olympische afmeting welke daarna door een of ander apparaat wordt gehaald en dat analyseert of zij wellicht drugs in haar bagage vervoerd. Uiteraard wordt er niets aangetroffen. Als ik aan de beurt ben inspecteert de jongeman de inhoud van mijn rugzak nog een keer samen met zijn instructeur op de monitor en de man legg hem uit dat hij mij aan moet kijken en dan moet bepalen of ik er betrouwbaar uitzie, en wat blijkt? Hij heeft zelden iemand gezien met een meer betrouwbaar uiterlijk en er is verder geen controle meer nodig. Kijk mijn dag kan dan al niet meer stuk.?

Op de borden zien we dat onze eerste vlucht naar Istanboel een uur vertraging heeft, dat begint al goed. We drinken een koffie als troost en wat later eet Berrie zelfs een stuk Pizza en we drinken daar ook maar ons eerste biertje van de vakantie, we hebben tenslotte nog een paar uur te gaan voor we zullen vertrekken om 19:15 uur.

Deze vlucht verloopt voorspoedig en als we dan rond 23:00 uur in Istanboel aankomen, blijkt onze aansluitende vlucht van 1:50 uur naar Hanoi ook al een uur vertraagd te zijn. Inmiddels is het 1 okt. en is dus eigenlijk dag 2 al begonnen en we moeten nog zo’n 17 uur voor we ons bedje kunnen opzoeken schat ik. Want vanavond hebben we een afspraak met een nichtje van Berrie, Anouk en Karl die in Hanoi wonen, om 20:00 plaatselijke tijd te gaan eten. Dan is het voor jullie lezers 1 okt 15:00 uur. Na alweer een kop koffie kunnen we rond 2:00 boarden. Uiteindelijk vertrekken we niet om 2:50 uur maar pas om 3:40 uur , bijna 2 uur te laat dus.

In dit vliegtuig hebben we overigens ook nog aanzienlijk minder been ruimte dan bij de vorige vlucht, is ook logisch omdat je hier geen 3,5 uur maar slechts 9 uur hoeft in te zitten.

Slapen in het vliegtuig lukt mij sowieso nooit, dus ben ik maar vast begonnen met dit ellenlange verhaal….maar goed dat zijn de meesten van jullie inmiddels wel gewend van mij. Je kunt je natuurlijk altijd nog afmelden.

Na aankomst in Hanoi werden we met een bus naar ons hotel gebracht in de oude wijk.

Onze reisbegeleider heeft besloten om het welkomstdiner een dag te vervroegen. Wat voor ons een probleem is omdat we een afspraak hebben met Anouk en Karl, daarom besluiten we hier niet aan deel te nemen. Anouk en Karl geven ons een prachtige wandeling door het oude centrum en rond het Turtle Lake en we zijn heerlijk met zijn 5en typisch Vietnamees wezen eten met stokjes en Incl de echte Vietnamese Loempia’s.

Het was geweldig, nu is het hier inmiddels 23:30 uur en we zijn wel toe aan wat slaap.

Dus hopelijk tot morgen.

Welkom op onze Reislog!

Hallo en welkom op onzereislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van onze avonturen en ervaringen tijdens deze groepsbusreis van Noord naar Zuid Vietnam. Voor het eerst zullen we helaas met z’n 3’n en zonder onze lieve Anneke moeten gaan. We zullen haar ontzettend gaan missen dat is zeker.

Vanaf 30 september zul je hier regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken vind je in het profiel. Voor degenen die onze reisverhalen al eerder hebben gevolgd, daar ben ik zo vrij geweest om deze weer in de mailinglijst op te nemen. Mocht je hier geen prijs meer op stellen, laat het mij dan even weten dan haal ik je uit de lijst.

Ben je nog niet opgenomen en wil je ook automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Wij zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,
Hans, Alie en Berrie