Hoi An dag 3

Vandaag dag 2 in Hoi An, en alweer regent het tropische pijpenstelen.

Eerst maar weer ontbijten, en dat is ook hier weer geen straf, het is overdadig  wat je hier kunt kiezen, van westers tot lokaal en Aziatisch. De voorkeur van Alie en mij gaat in de ochtend duidelijk  uit naar Westers, m.a.w. allerlei soorten brood met beleg en gebakken eieren. Berrie gaat echter altijd voor de rijsttafel. 

Om een uurtje of 11 is  het droog en blijken we gratis fietsen te kunnen lenen van ons hotel.

We fietsen hiermee tussen de meest dwaze verkeersdeelnemers naar het strand, lopen is wat maar fietsen  is hier ook wat hoor. 

Een voorbeeld, we rijden met drieën dicht achter elkaar netjes rechts van de weg. Ik rij achteraan Alie voor mij en dan komt mij een scooter voorbij en deze slaat tussen mij en Alie, waar dus eigenlijk geen ruimte is  zonder richting aan te geven, gewoon rechtsaf. Even wachten tot hij achter mij kan afslaan heeft men hier niet geleerd, laat staan voorrangsregels. 

Bij de oceaan treffen we een prachtig breed zandstrand aan.

Via een andere route fietsen we weer terug naar Hoi An. Totaal zijn we zo’n 15 km onderweg er vallen  wel steeds enkele lichte regendruppels. We fietsen maar meteen door naar het centrum en zoeken een terras voor een biertje en de lunch.

Als we daar zitten komen als snel de verkopers van allerhande prullaria en etenswaren ons lastig vallen.

Dat is hier echter normaal in Vietnam. Je kunt 10x zeggen dat je niets wilt hebben maar ze gaan onverstoorbaar door. NEGEREN is de enige oplossing, en dit heeft niets te maken met het N-woord wat tegenwoordig niet meer gebruikt mag worden volgens Woke Nederland.

Overigens heb ik hier nog geen NEGER gezien nu ik het er toch over heb :-)  

Als we de nodige pilsjes op hebben, want bij iedere 2 krijgen we er een gratis, begint het plotseling weer gigantisch te stortregenen en daarbij te onweren ook, we moeten zelfs verkassen op het terras om niet nat te worden.

En dan blijken alle verkopers nu ineens langs te komen met poncho's en paraplu’s, hahaha ze spelen direct in op de actuele situatie dus.

En ze hebben nu succes bij ons, want we kopen drie poncho’s van inferieure kwaliteit voor 130.000 dong, weliswaar wel met 20.000 korting :-) het mooie is ook dat we alle andere verkopers daarna onze aankoop kunnen laten zien, zodat ze doorlopen.

Aangezien het niet droog lijkt te worden en met nog meer bier op, op de fiets door het Vietnamese verkeer ons niet verantwoord lijkt, besluiten we de regen te trotseren met de zojuist aangeschafte plastic zakken met capuchon en mouwen :-) wat mij betreft waren ze de investering meer dan waard. We komen dan ook aan in het hotel met slechts wat natte schoenen en degenen die uit principe  geen korte broek dragen ook met natte broekspijpen :-)

Vanavond gaat Berrie een volgens zeggen spectaculaire theatershow bezoeken?

Hopelijk wordt het voor die tijd droog, anders moet hij misschien weer die geweldige poncho gebruiken.

Wij blijven in het hotel, wanneer moet ik anders dit verhaaltje tikken tenslotte ;-)

Uiteraard nog wel even naar de overkant geweest om te gaan eten in een soort Amerikaans fastfood restaurant waarvan de  eigenaar  een Canadees blijkt te zijn. 

Hoi An dag 2

Gisteren maar eens vroeg in ons olympische bed gekropen.

Om 22:00 uur om precies te zijn. De wekker op 7:30 uur gezet, want ontbijten doen we om 8:30 uur vandaag.

We blijven hier 3 nachten dus hebben we de tijd aan onszelf.

Er zijn hier ook nogal wat activiteiten te ondernemen.

Zoals daar zijn fietsen, kookles, lampionnen maken, massage, Een theatervoorstelling en bezoek aan een brug met handen in een pretpark.

Aangezien fietsen voor Alie met haar nog steeds opspelende been een probleem wordt, gaan we dat niet doen. Alle andere zaken trekken ons persoonlijk ook totaal niet. Dus besluiten Alie en ik een dagje Dolce Far Niente in te lassen.

Berrie besluit om in de ochtend een massage te nemen.

Overigens regent het ook al de hele ochtend. Gelukkig is het in de middag droog en lopen we als Berrie terug is naar het centrum van Hoi An, zo’n 15 minuten lopen, stoep op stoep af en met gevaar voor eigen leven als we op de weg moeten lopen of bij Zebra’s over moeten steken.

Want ook hier is het weer een grote brij van toeterende scooters en andersoortige voertuigen.

Nog steeds verbazingwekkend dat we nog geen ongelukken hebben gezien. Ook de 3 wielige fietstaxi’s rijden ‘s avonds gewoon zonder licht als gekken en met hun mond toeterende geluiden makend tussen de mensenmassa door.

We lopen langs de rivier en vinden een restaurant met terras met 2 tafeltjes aan het water.

Alie besteld (alweer) Springrols, Berrie besteld (alweer) garnalen. Nee dan kun je wel merken dat ik toch culinair van een ander level ben, want ik bestel een echte runder Hamburger die overigens niet op de menukaart stond. Maar die Vietnamezen maken alles voor je als ze wat kunnen verdienen.

Over verdienen gesproken, deze stad staat bekend om zijn vele naaiateliers.

We worden dan ook constant uitgenodigd om een nieuwe garderobe te laten maken.

Aangezien de prijzen hoger liggen dan bij de Wibra in Nederland waar ik al mijn kleding aanschaf :-) slaan we deze uitnodigingen af.

Maar in onze groep zijn er toch diversen mensen die vandaag complete kostuums en galajurken laten maken.

Na dit rondje teruggelopen naar ons hotel waar we de middag bij en in het zwembad doorbrengen.

We sjouwen wat af deze dagen, want om 18:30 uur lopen we weer terug naar het centrum om alweer te gaan eten. Alie vind dan in een winkel een (echt?) Kipling handtasje. Ze laat duidelijk het geld rollen want deze wordt aangeschaft voor het astronomische bedrag van 230.000 Dong

We vinden alweer een gezellig terras aan de rivier, maar nu aan de overzijde. Het is hier gezellig druk met veel gekleurde verlichting en nog meer verkopers van rotzooi die je niet wil kopen.

Na het eten weer terug gelopen en nog ergens koffie gaan drinken, we bestellen 1 cappuccino voor Alie en 2 koffie Americano. En vervolgens krijgen we 2 koude koffie met ijsblokjes en een rietje, dat was niet de bedoeling. De serveerster begrijpt ons echter niet. Ze haalt haar cheffin erbij en krijgen dan vervolgens de warme koffie die we bedoeld hadden. Geen idee waarom een koffie Americano overal in de wereld zwarte hete koffie is en hier een koud drankje?

Hierna terug gelopen naar ons hotel want we zijn wel weer aan rust toe, we zijn tenslotte niet voor niets bejaard.

Morgen weer een vrije dag ter eigen besteding.

Hoi An

Vandaag weer op tijd eruit, want we vertrekken om 8:30 uur.

Helaas regent het vandaag, dat is hier in deze tijd normaal in midden Vietnam. In oktober valt hier gemiddeld zo’n 530 mm. Maar we zijn er op voorbereid, paraplu’s en regenjasjes hebben we meegebracht uit Nederland.

Vandaag rijden we naar Hoi An een rit van zo’n 150 km. We komen hierbij over de wolkenpas welke zo’n 500 meter boven zee uitsteekt waarmee we een prachtig uitzicht zouden moeten hebben, helaas doet de pas zijn naam eer aan, want hij ligt volledig in de wolken. Dus van een uitzicht is geen sprake helaas.

Ook bezoeken we nog een fabriek annex souvenir winkel waar ze marmeren beelden maken uit het marmer wat hier uit de bergen komt.

De route voert ons ook door Da Nang, bekend van de Vietnam oorlog, hier verbleven duizenden Amerikaanse militairen om te herstellen in ziekenhuis schepen etc maar ook om bij te komen van de vermoeiende gevechten aan het mooie strand.

We rijden met de bus over, volgens onze gids, beroemde Drakenbrug. Ik had er overigens nog nooit van gehoord. Maar het is best een aparte en mooie brug, zie hiervoor de foto’s.

Uiteraard maken we ook een koffiestop, Berrie en ik bestellen een Black koffie en Alie een Cappuccino. Die koffie van ons is echter zo sterk dat als je er een hoefijzer ingooit het blijft drijven. Kortom hij is niet te hachelen.

Als we aankomen in Hoi An gaan we eerst lunchen. Ook hier krijgen we weer een gevarieerd set menu met allerhande Vietnamese gerechten, met als bijzondere afsluiting een heerlijk roomijsje.

Ondanks dat ik mij had voorgenomen in Azië nooit schepijs te zullen eten om de overbekende spuitpoep te voorkomen, kon ik het niet weerstaan, steker nog ik heb die van Berrie erbij opgegeten, het vlees is tenslotte zwak.:-)

Hiern, rond inmiddels15:00 uur, gaan we inchecken in ons hotel waar we 3 nachten zullen verblijven. We hebben een bed op de kamer wat minimaal 3 meter breed is. Wat hier de bedoeling van is, is mij niet duidelijk. Maar wellicht krijgen we vannacht wel een loge op bezoek van lichte doch sympathieke zeden .:-)

Dan om 16:00 uur worden we door Dan tijdens een wandeling door het oude toeristische centrum

van Hoi An geleid. Het is erg druk hier en de bierprijzen zijn het dubbele van die in Hue.

Na zo’n 1,5 uur heb ik de pijp,aardig leeg en ben intussen behoorlijk verkouden geworden, maar hopen dat het niet ook Corona is. Een test heb ik niet bij me. Voel me gelukkig niet ziek heb alleen helemaal geen zin in eten, Alie wil ook liever niet gaan eten. Maar we hebben ook laat gegeten.

Een aantal dames en heren bezoeken een winkel waar ze kleding op maat kunnen maken.

Berrie en ik nemen daar tegenover een heerlijk koud pilsje, ook andere mannen uit de groep sluiten zich nierbij aan.

We besluiten om vanavond niet te gaan eten, Berrie mankeert niets en gaat uiteraard wel gewoon eten. Omdat het nog zo vroeg is, kopen we voor de zekerheid wel een koker met Pringels chips om de evt nog opkomende trek toch te kunnen stillen.

Want ff naar een snackbar voor een broodje kroket of frikandel speciaal is er niet bij hier:-)

Nu rond 19:00 uur op onze kamer dit verhaal tikken.

Morgen kunnen we iets langer blijven liggen….heerlijk.

Hue dag 2

De herrie gisteravond van de muziek hield zowaar rond 22:00 uur op, top dus.

Na dus een goede nachtrust, vanmorgen om 7:30 uur wezen ontbijten op de 9e verdieping van ons hotel, met dus een prachtig uitzicht over de stad. Het was erg druk in het restaurant, mede door een groot aantal brutale poepchinezen:-)

Om 8:30 uur vertrokken we voor een tour met de bus door de omgeving, we doen hierbij diverse bezienswaardigheden aan die te maken hebben met de vele Keizers en Koningen die hier in het verleden hebben gewoond. We worden door Dan onze gids dan ook bestookt met informatie, waarvan ik 60% in ieder geval niet meekrijg vanwege zijn zeer moeilijk verstaanbare Engels helaas.

We wandelen eerst door de Verboden Stad met paleizen, tempels en lotusvijvers uit de keizerlijke Nguyen dynastie. Best een vermoeiende bezigheid om al die oude gebouwen te bekijken en te horen dat een van die voormalige hotemetoten maar liefst 600 vrouwen bezat. Ik vermoed wel dat zijn libido te wensen overliet aangezien hij slechts 146 kinderen had. Kijk dat soort belangrijke info versta ik dan weer wel :-)

Vervolgens varen we met een drakenboot over de Parfumrivier, die zijn naam damkt aan, dat er bloemen van de berghellingen af zouden rollen de rivier in en deze een geur van parfum zou geven. Ik denk dat ze deze rivier beter kunnen hernoemen naar iets wat meer de lading dekt.

Dan bezoeken we de Thien Mu pagode. Vanuit deze pagode is de monnik Thich Quang Duc in 1963 met zijn auto naar het toenmalige Saigon gereden, waar hij zichzelf in brand stak, uit protest tegen Zuid-Vietnamese regime van Ngô ?ình Di?m.

De auto waarmee hij naar Saigon reed is hier ook nog te zien.

We Lunchen vandaag bij boeddhistische nonnen, aangezien deze vegetarisch zijn krijgen wij ook alleen maar planten te eten dit keer. Het meeste van de ons voorgeschotelde gerechten smaakte best goed. Overigens zien we maar 1 non door de keuken lopen, waar de rest is wordt ons niet duidelijk.

Mausolea en wierook

Vervolgens nemen we een kijkje bij een mausoleum van een voormalige keizer. Ook maken we een stop bij kraampjes waar wierookstokjes worden gemaakt en zien we hoe de traditionele Vietnamese punthoedjes uit riet worden vervaardigd.

Hierna rond 15:00 uur weer terug naar ons hotel waar we de dag verder zelf mogen invullen.

Na wat uitrusten op de kamer rond een uurtje of 5 naar het gezellige centrum gelopen waar we gisteren al geluncht hebben.

Ook hier weer is het een aanslag op je leven om aan het verkeer deel te nemen. Met name het oversteken van kruisingen zelfs die met zebra’s en verkeerslichten is levensgevaarlijk. Het verkeer rijdt gewoon voor en achter ons langs zonder vaart te minderen.

Als we leve d en wel in het centrum zijn gearriveerd, nemen we het eerste terras om wat te drinken.

We gaan zitten op de kinderzitjes en tafeltjes die hier normaal zijn voor volwassenen.

Als we goed en wel zitten, barst er een tropische regenbui los zodat we moeten verkassen om niet nat te worden ondanks d schermen.

Als het weer droog is en we ieder 2 biertjes op hebben en Alie een cola, vraag ik om de rekening.

Ik moet dan 104.000 Dong afrekenen, dat komt overeen met €4.00 ja jullie lezen het goed €4.00 voor 5 consumpties. Waar gaat het mis in Europa?

We lopen verder en nemen plaats op de bovenverdieping van een leuk restaurant.

We bestellen 3 hoofdgerechten, Berrie garnalen, ik biefstukjes met friet en Alie Springrols met saus, wij ieder 2 biertjes en Alie weer een cola. Totaal kosten €18,00.

Intussen is het weer gaan regenen, dus besluiten we een taxi te nemen die netjes voor ons wordt gebeld. Als we worden afgezet bij ons hotel moet ik 50.000 Dong afrekenen, dat is dus €2.00

En dan zijn we ook nog opgelicht want reisgenoten van ons betaalden slechts de helft.

Kortom Vietnam is spotgoedkoop voor ons.

In de hotellobby nog een bak koffie gedronken en bijgepraat met wat andere gasten uit onze groep.

En nu op bed dit bericht afschrijven.

Morgen een nieuwe dag.

Hue

Vandaag mogen we uitslapen we vertrekken pas om 12:00 uur.

Komt dat ff goed uit, want het blijkt dat ik de F1 kwalificatie in Quatar gewoon op Vietnam TV kon bekijken om 00:00 uur, met daarbij het commentaar van Olaf Mol en Jack Plooy via Grandprix Radio. Helemaal top dus.

We spreke af om 8:45 uur te gaan ontbijten, als we wakker schrikken is het al 8:25 uur, gloeiende gloeiende, de wekker verkeerd gezet dus. Dus in Formule 1 tempo ons ochtend ritueel uitgevoerd. Als we dan toch op tijd in de ontbijtzaal zijn, dan komt onze reisleidster Jennifer ook binnen met een mondkapje op. Ze blijkt te zijn besmet met Corona……en er is nog een dame in ons gezelschap die zich ziek voelt en daarom ook maar zo’n kapje draagt voor de zekerheid.

Benieuwd of en wanneer de rest van de bus aan de beurt is. Is voor jullie lezers in ieder geval een mooie Cliff Hanger ;-(

Na het ontbijt zijn we nog een uurtje heerlijk wezen zwemmen in het gigantische zwembad bij ons Hotel.

Aangezien de afvoer van ons ligbad waarin we douchen het water ipv naar de riool naar onze badkamervloer afvoert, hebben we gisteravond onze handdoeken na het douchen ook als vloerdweil moeten gebruiken helaas. Omdat we anders met onze voeten in het water op het toilet moesten zitten :-) Ik kwam er daarmee achter dat een zwembad badlaken niet geschikt is om je lekker af te drogen na het douchen.

De route vandaag voert via de voormalige grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam naar keizerlijk Hué. Op weg naar Hué brengen we een bezoek aan de Vinh Moc tunnels. Deze tunnels deden dienst als schuilplaats tijdens de oorlog. Je daalt hier tot 23 meter diep af in de grond via smalle lage tunnels. Ikzelf beperk mij tot het bekijken van de foto’s die Alie heeft gemaakt tijdens de gebogen wandeling, aangezien die Vietnamezen tijdens de Vietnamoorlog verlichting hadden met niet meer dan 100 Lumen, oftewel kaarslicht.

Als we weer zijn ingestapt in de bus, stopt deze na 50 meter alweer, iedereen er weer uit. Want hier zijn bomen te zien waaraan peperkorrels te zien zouden zijn. Behalve de zakjes met zwarte peperkorrels die ze hier peperduur :-) te koop aanbieden, geen peperkorrel gezien.

Als we dan bij de Voormalige grens tussen noord en zuid zijn, steken we te voet de Hien Luong brug over, die deel uitmaakte van de voormalige grens. Bij deze beroemde brug zien we ook de oude vlaggenmast, een klein oorlogsmuseum en een indrukwekkend monument

Iets verderop stoppen we ook nog bij een oorlogskerkhof met bijbehorend monument

Later op de dag arriveren we in Hué. We verblijven hier twee nachten.

We gaan eerst dineren, hierna is er een mogelijkheid om met een fietstaxi naar het hotel te worden gebracht, we besluiten deze optie ook te gaan doen.

We lopen eerst een paar minuten van de bus naar het restaurant. Het diner bestaat uit 6 gangen en smaakt weer prima. Na het eten staan de fietstaxi’s ons voor de deur al op te wachten. We worden dan ruim een uur in colonne door de drukke en mooie stad gereden. Af en toe ervaren we dit best als behoorlijk heftig, we worden links en rechts ingehaald en afslaan doen we gewoon ondanks dat er tegenliggers aankomen. Het verkeer hier in Vietnam is chaotisch voor onze begrippen, maar heb het idee dat iedereen er op rekent dat er voorrang genomen wordt. Of dat hier de regel is dat iedereen voorrang heeft op iedereen, m.a.w. zoek het maar uit:-).

We zijn nu in ons hotel op de 6e verdieping in het centrum en het is zaterdagavond, beneden is het een teringherrie van Techno muziek o.i.d. met continu dezelfde basdreun, en onze balkon deur en het raam sluiten niet goed af.

Morgen verder in deze stad

Dong Hoi

Het ochtend schema van vandaag is hetzelfde als gisteren.

Ook het ontbijt is weer perfect en voor iedere smaak is er wel wat te vinden.

Vandaag een rit van zo’n ruim 200 km voor de boeg over de Ho Chi Minh Trail naar Dong Hoi

Onderweg bezoeken we een traditionele markt met streekproducten van het noorden van Vietnam. Het zijn de vrouwen, die hun producten zoals verse vis, vers fruit en de traditionele groene theebladeren hier verhandelen. De mannen rijden vooral met Scooters tussen de mensenmassa door, ongelooflijk dat dit wordt toegestaan.

Omdat hier weinig toeristen komen, blijkt dat wij de locals ook een leuke dag hebben bezorgd war ze op hun feestjes nog lang over zullen napraten, ik want wij zijn zelf ook een bezienswaardigheid voor hen. Sommige kunnen zelfs hun handen niet van ons afhouden en willen voelen of we echt zo dik zijn :-)

Deze legendarische Ho Chi Minh trail leidt ons door een prachtig berglandschap, langs thee- en rubberplantages en kleine dorpjes. Tijdens de Vietnamoorlog waren deze wegen de verbindingsroutes met buurlanden Laos en Cambodja voor bevoorrading van het Vietnamese leger. We stoppen bij een bijzonder monument ter herdenking van tien meisjes die hier tijdens een bombardement zijn omgekomen. Hier staat bovenop een heuvel een hoge pagode via een aantal zeer hoge trappen besluiten Berrie en ik naar de top te klimmen, we worden beloond met een meesterlijk uitzicht over de omgeving.

Hierna de route weer opgepakt en rijden we weer verder over de mooie route.

Over slingerende wegen door heuvels en langs thee en rubber plantages.

Plotseling komen we ook nog een grote vrachtauto tegen die op zijn kant daar gewoon ligt te liggen en er is geen enkele hulp bij aanwezig, onze chauffeur toetert een keertje en rijdt gewoon door. maken we een stop om een happy room te bezoeken. Zo wordt hier een toilet genoemd en nee dat heeft dus niets te maken met een happy end, dit voor de smart guys onder jullie.

Verder stoppen we ook weer voor een lunch uiteraard. Deze was vandaag een stukje eenvoudiger.

dan we inmiddels gewend zijn,

Dan rijden we naar het Unesco Werelderfgoed grottenstelsel Phong Nha welke tijdens de Vietnam oorlog door de Vietcong werd gebruikt als wapenopslagplaats. Hier doorheen stroomt een ondergrondse rivier. We maken hier een boottocht doorheen, langs kalkstenen rotsen met sfeervol verlichte stalactieten en stalagmieten. Net voor we willen instappen betrekt de lucht en ziet het ernaar uit dat we onze eerste tropische regenbui in Vietnam gaan beleven. Voor de zekerheid neem ik daarom mijn paraplu maar mee.

En ja hoor als we dan een kwartiertje aan het varen zijn begint te regenen. Ondanks dat de boot van een dak is voorzien komt de paraplu goed van pas omdat het nogal inregent via de open zijkanten.

Vervolgens rijden we naar de kust waar we verblijven in een heerlijk resort aan het strand.

Vanavond eten we van de kaart, dus ff geen Vietnamees voedsel.

2x per dag rijsttafel bij de lunch en het diner en Berrie zelfs 3x want die neemt dit ook nog bij het ontbijt, ben ik het toch al wel een beetje zat, alhoewel het eten prima is wordt het tijd voor wat anders. Dus ik bestel een Pizza en Alie iets met zalm. Berrie besteld garnalen met rijst, dit blijkt echter meer op soep te lijken :-).

Ohj ter info aan iedereen die vragen over Alie haar been heeft gesteld.

Het is nog niet hersteld maar wordt niet erger gelukkig

Morgen uitslapen want we vertrekken dan pas om 12:00 uur.

Helaas krijg ik de VPN verbinding niet aan de praat hier en F1Pro werkt niet in Vietnam helaas.

Dus kunnen we Max geen Wereld kampioen zien worden.

Tot morgen

Vinh

Zoals gisteren reeds gezegd, vandaag vroeg op want om 6:45 uur gaan we al ontbijten.

Het begint al aardig op werken te lijken op deze manier :-)

De koffers staan om 7:00 uur al op de gang en worden dan weer voor ons naar de bus gebracht. We vertrekken om 7:30 uur voor een korte rit terug naar Tam Coc waar we gisteren ook al die boottocht hebben gemaakt, nu gaan we een echter een fietstocht maken in de omgeving.

Maar eerst gaan we nog naar een Citadel van de eerste koning van Vietnam in 968 . Onze gids verteld er veel over, maar vanwege zijn slecht verstaanbare Engels. lukt het mij niet hier veel meer informatie aan jullie te verstrekken helaas. Het verhaal ging in ieder geval over zijn vrouwen en over draken, waarbij ik niet begrepen heb of de vrouwen en de draken een en dezelfde persoon waren, ik acht die kans aanwezig :-)

Hierna zoals gezegd op naar de fietsverhuurder.

De mannen krijgen een mountainbike en de vrouwen een oma fiets, en dan te bedenken dat niemand wist dat Alie pas oma is geworden. Er wordt zelfs een flesje water bij geleverd, geen overbodige luxe met deze vochtige hitte

Er is de keuze tussen een lange en een korte fietstocht. Wij bikkels gaan uiteraard voor de lange tocht. Het is een mooie tocht tussen rijstvelden etc. door met zelfs af en toe onverharde paden.

We bezoeken ook nog een plaatselijke markt, waar we ons alweer verbazen over de smerigheid die er in Aziatische landen op markten wordt verkocht. Het vlees ligt dan ook de hele dag zonder enige koeling open en bloot te wachten op een koper.

Ook zijn er weer allerhande insecten te koop….,bbbbrrrrr.

Halverwege de fietstocht komen we weer langs het startpunt en haakt de groep die voor de korte tocht heeft gekozen af. Alie besluit ook te stoppen, dit omdat ze al een aantal dagen last heeft van haar linkerbeen welke ook een beetje dikker is dan normaal.

En dat was maar goed ook, want het 2e deel was best wat zwaarder door de vele onverharde paden en zelfs een stuk waar we moesten klunen, Ly Hop genaamd in het Vietnamees :-) gek dat Google translate dat kan vertalen in het Vietnamees, kan me nl niet voorstellen dat ze hier ooit een elfstedentocht hebben kunnen houden ;-)

Uiteindelijk hebben we toch zo’n 21 km gefietst.

Hierna naar een restaurant voor de lunch.

Er staan bakjes met allerlei sausjes op tafel, ik zeg tegen onze tafelgenoten, we krijgen vast frikandel speciaal want er lijkt een bakje met ketchup en mayonaise tussen te staan.

We krijgen eerst Vietnamese tomatensoep.

Hierna komt er ……….jawel een schaaltje met frites. Dus dat bakje blijkt dus inderdaad Ketchup en mayonaise te bevatten.

Hierna wordt er nog geiten saté gebracht, en een of ander kip gerecht met groenten en ook nog een soort rundergoulash. Gek genoeg wordt de rijst en de Mie pas gebracht als het vlees al op is.

Asterix en Obelix zeiden het altijd al “Rare jongens die Romeinen” dat blijkt wat mij betreft dus ook voor de Vietnamezen op te gaan. Maar ze zijn wel ontzettend vriendelijk.

Overigens is dat geitenvlees een specialiteit van de streek.

Heb er uiteraard ook een 2 tal lekkere Saigon biertjes bij genomen.

Na de maaltijd kwamen ze ook weer aan met een klein borrelglaasje van een of ander sterk bocht.

Ik hou hier helemaal niet van dus die van mij maar in een leeg bier blikje gedeponeerd.

Nu onderweg naar ons volgend hotel in Vinh een rit van zo’n 200 km.

Ook best lekker ontspannen.

Na nog een tussenstop voor een plaspauze, aankomst in ons hotel, alweer een mooi hotel en met zwembad en we krijgen ook alweer een welkomstdrankje. Onze kamer ziet er prima uit, we trekken direct de zwemkleding aan en verplaatsen ons naar het mooie zwembad. En eindelijk dit is er een waar je van afkoelt, het water is nl kouder dan de luchttemperatuur. Dat was de dagen hiervoor wel anders. Na een uurtje zwemmen, nou ja eigenlijk niet meer dan slap OH’n staand in het water met een biertje in de hand. :-) terug naar de kamer om te douchen.

Om 19:30 begint het diner, dit keer bij het leuk verlichte zwembad, ze hebben er hiervoor 3x 6 persoons tafeltjes geplaatst.

Het eten bestaat net als vanmiddag uit diverse gerechten en weer komt de witte rijst als laatste.

Ik zit dan al vol en laat de rijst voor wat het is, we praten gezellig over van alles en nog wat onder het genot van nog een paar biertjes, en concluderen dat wij de problemen van Nederland binnen no time zouden kunnen oplossen :-)

En alweer een dag voorbij.

Tot morgen maar weer.

Nimh Binh

Vanmorgen weer om 6:00 uur opgestaan want om 6:45 uur kunnen we aanschuiven voor een licht ontbijt. Sommigen uit de groep volgen om 6:15 uur eerst nog een Tai Chi les, aangezien wij al super lenig zijn voor onze leeftijd laten wij deze buitenkans volgens sommigen, volledig aan ons voorbij gaan.Want direct hierna varen we naar een grot, Sung Sot Cave genaamd, om deze te gaan bezoeken.

Dat lichte ontbijt is overigens een compleet ontbijt, alleen de rijsttafel ontbreekt.

Voor mij mogen ze die ochtend rijst voor altijd verbannen overigens.

Die Fransen hebben hier een prima invloed gehad op het eetpatroon, zelfs croisantjes met jam en geroosterd brood met kaas en zelfs een omelet behoort tot de mogelijkheden.

Op naar de grot dus, met het kleine volgbootje worden we naar de wal gebracht.

We zijn niet de enige met dit idee overigens, ik schat in dat er minimaal nog 20 cruise boten liggen. Dit blijkt ook wel, in colonne lopen we de steile trappen op naar de grot. Als we dan na een pittige klim bij zo’n 32c in de grot aankomen blijkt het daar ondanks de spaarzame verlichting behoorlijk duister te zijn, en ongelijkvloers en glad. Aangezien ik wel een paar mooie groene ogen heb, doen die tegenwoordig niet meer zo goed waar ze voor bedoeld zijn, met name in het donker.

Dus ik aan de hand van Alie en met een headlamp van Berrie door de grot met de bekende Stalactieten en stalagmieten. Want mijn eigen lamp ligt in Nederland helaas.

Als we na een uurtje weer veilig buiten staan, gaan we weer aan boord.

Hierna kunnen we ons opfrissen en om 9:30 uur kunnen we alweer aanschuiven voor het Brunch menu. Berrie is helemaal tevreden want hier is behalve het eten voor normale westerlingen, wel het bijna complete rijsttafel gebeuren ook aanwezig.

Hierna alleen nog ff de genoten drankjes van 2 dagen afrekenen en dan kunnen we om 10:30 uur van boord. Het was een perfecte minicruise.

We stappen weer in de bus voor een rit van zo’n 280 km naar Ninh Binh.

Maar eerst maar wat geld pinnen, nadat we met 3 personen dit hebben uitgeprobeerd, zonder de minimaal verwachtte 2.000.000 Dong terug naar de bus. Want het werkt dus niet.

Op naar de volgende bank dan maar……en gelukkig we kunnen onze miljoenen aanvullen. Want een biertje kost hier toch al gauw 40.000 Dong.

Na de lange rit met een plaspauze gaan we met roeibootjes een rivier af, waarbij het de bedoeling is om ook door een grot te varen. Helaas is het waterpeil te hoog hiervoor. Dus blijft het bij alleen de rivier helaas. En Ls jullie nu denken dat we ons moeten inspannen met dat roeien, dat is niet het geval. Want we stappen steeds met 2 personen in zo’n bootje en er zit dan een vrouw in de boot die voor ons zal roeien, en dat doet ze niet met haar handen maar met haar voeten, kijk dit is nu het schoolvoorbeeld van de emancipatie van vrouwen. Echt een klusje dus voor mensen van het zwakke geslacht.:-) Aan het einde van de rivier proberen deze dames ons allerhande souvenirs te verkopen, het vervelende hierbij voor ons is dat we haar niet kunnen ontvluchten, ik ben nl Petrus niet, die kon volgens mij nl over water lopen.

Uiteindelijk heeft Alie toch maar een prul van een AliExpres waaier van het arme vrouwtje gekocht voor de aanbiedingsprijs van 50.000 Dong normaal kostte hij nl het dubbele vertelde de dame in foutloos Vietnamees :-) Deed mij natuurlijk best pijn, gezien dat de prijs van een biertje nog minder is:-). Vanaf zo’n 200 meter voor het einde van de roeitocht begon ze eindelijk voor ons verstaanbaar woordjes te brabbelen, nl Madame Tip, Tip. We begrepen uiteindelijk toch

niet wat ze bedoelde.:-)

Maar om jullie gerust te stellen, onze reisleidster heeft een bedrag uit onze fooienpot geschonken voor de hele groep van 10 bootjes.

Na dit avontuur heeft Tran nog een verrassing voor ons en lopen we naar een plek waar een drietal pagodes te zien zouden zijn waarvan de oorsprong mij door zijn Engels totaal is ontgaan. Overigens vind ik dit niet zo heel erg. Wat hij er ook niet bij verteld, is dat we hiervoor wel een behoorlijke klim via een aantal trappen moeten ondernemen. Alie blijft benden met nog een paar, ik en Berrie gaan wel naar boven, want dat zou worden beloond met een geweldig uitzicht. Als ik bij pagode nr 2 ben moeten we weer door een wat slecht verlichte grot. Ik besluit daarom de pijp aan Maarten te geven. Helaas kon ik de pijp maar ook Maarten zelf niet vinden, dus toen maar besloten om alleen weer naar beneden te lopen. Beneden aangekomen was een oud vrouwtje bezig om de toegangspoort af te sluiten, want het was inmiddels 17:00 uur en blijkbaar sluitingstijd. Een aantal gasten waren barg dat degenen die nog boven waren in de Pagode zouden moeten blijven slapen. Maar doordat wij Tran inlichtten hierover kon hij het probleem snel oplossen gelukkig. Vermoedelijk was het volgens Berrie wel zo dat Tran deze verrassing zelf al minimaal 10 jaar niet heeft bezocht, aangezien het beloofde uitzicht volledig werd belemmerd door een aantal hoge bomen.

De bus haalt ons daar weer op gelukkig dus terug lopen hoeft niet.

Dan rijden we naar een Restaurant voor ons earky diner. Voor ons niet perse early, aangezien wij thuis meestal ook rond half zes eten. ;-)

Het was een heerlijk dine, soep met daarna zo’n 5 verschillende gerechten met Kip, Beef en Vis en uiteraard rijst en salade. En verse watermeloen als dessert.

Hierna naar ons hotel gereden en ingecheckt, eindelijk onze koffer na 2 dagen weer terug, kunnen we eindelijk droge kleren aantrekken. Want je transpireert hier niet een klein beetje.

‘s Avonds op het terras nog een paar Saigon biertjes genomen.

Zo dit was was weer de dag van vandaag in vogelvlucht ;-). Het is inmiddels alweer 23:20 uur tijd voor ons bed. Want morgen om 5:45 loopt mijn Apple Watch af.